zondag 24 juli 2022

Tropisch heet

 Laat ik het nog maar eens zeggen, het ging afgelopen week een aantal dagen nergens anders over: Wat was het heet hè?

Zelf heb ik er niet zo heel veel last van gehad moet ik zeggen, maar ik ben dan ook (bijna) niet buiten geweest tijdens de hitte. Lekker binnen, ramen, shutters en deuren dicht en de vin aan. Veel drinken en je niet al te druk maken......

Vandaag was de warmte weer even terug, iets minder heet dan vorige week, maar toch een zweterig dagje. Ik pikte Simone vanmorgen op van het station in Leiden en samen reden we naar Brabant.
We waren vandaag te gast bij Conny voor een 'reünie' van de Amerika reis van april jl. Simone showt haar quilt, mét stofjes die ze bij de Amish in Pennsylvania kocht. 
Het was goed toeven onder de parasol in de tuin van Conny, ze verwende ons de hele dag met heerlijks. Na de petit fours en bonbons kwamen de heerlijke (worsten) broodjes en wraps en een soepje op tafel.


Uiteraard werd er veel gekletst, herinneringen opgehaald en steekjes gezet. En er was nog meer om te laten zien. De piramide quilt van Marianne is af, ik vind de kleur van de effen tussenblokken echt prachtig.


En Maija heeft haar Sarah Wistar af, ook hier werden diverse stofjes voor aangeschaft in Amerika. Echt prachtig geworden. Zulke mooie stoffen gebruikt.
Nu op zoek naar een mooie rand, dat gaat vast goed komen.
Maija en Conny waren samen 'even' naar de Frottende Freule in Groningen geweest, dat werd een shopping spree van 6 uur! Maar wat zijn er weer mooie stofjes gevonden.....voor de verzameling natuurlijk, want dat doen wij hè, wij sparen stofjes zoals een ander postzegels of suikerzakjes.....
Conny bleef ons verwennen met lekkers, te verleidelijk allemaal om niet te proberen.....
Simone had nog één verrassing, dit quiltje heeft ze gemaakt van een foto van een raam die ze maakte. Geprint op stof en superleuk gemaakt, het gaat morgen op reis naar Birmingham waar het volgende maand te bewonderen zal zijn op de tentoonstelling.
Het was een super dagje, waarin we super zijn verwend door Conny. En het is  altijd weer zo leuk om elkaar een aantal maanden na zo'n intensieve reis die je hebt gemaakt weer te zien en te spreken. 

Ik ben nog lekker bezig met de Loch Lomond, heerlijk zoveel appliqueerwerk in een quilt. Soms krijg ik de vraag hoe ik van die onzichtbare steekjes maak. 
Nou, dat is denk ik niet zozeer mijn verdienste als wel het draad waar ik mee werk. Als je appliqueert met 'gewoon' garen waar je ook mee patched, dan zie je de draad meestal wel, met de zijden Kimono van Superior Threads kan je echt onzichtbare steekjes maken en het is ondanks dat het heel dun is toch sterk. Mits je er geen hete strijkbout op zet natuurlijk.......


Toen ik de randen met driehoekjes had gemaakt (gewoon dus lukraak aan elkaar genaaid zonder erover na te denken) zag ik dat ik de rechterrij niet goed had gedaan. De blokjes moesten een kwartslag draaien. 

Ja, dat vind ik toch niet mooi, ook al heb ik vandaag geleerd dat dit juist in heel veel antieke quilts ook zo is. Ik vond het toch beter om even achteruit te naaien en het opnieuw in elkaar te zetten. Nu ben ik wel tevreden.
Inmiddels ook de borders gesneden en de eerste blommen erop gelijmd. Ben ze nu aan het vastzetten, er komen  nog meer (kleinere) takjes en bloemen tussen. Ben dus nog wel even bezig, al denk ik stiekem al wel weer aan een volgende quilt......

Happy Stitching!
Yvonne


zondag 17 juli 2022

Vakantie in Drenthe 2

 We boffen met het mooie weer, warm, maar niet zo erg dat je niet buiten kunt zijn. Rosa slaapt heerlijk in haar stapelbed. Alex en ik iets minder, we hebben beiden een erg smal bedje dat tegen de muur staat en dat zijn we niet gewend. We zijn dan ook midden in de nacht vaak in gevecht met de muur als je je omdraait. Het kan de pret niet drukken, we genieten van de dagen met Rosa en hoe zij geniet van deze vakantie.



Het is een rustig park, ook omdat de rest van Nederland deze week nog geen schoolvakantie had denk ik. We hebben de meeste tijd het zwembad voor ons zelf.
Bij het huisje staat een vouwfiets, spekkie naar het bekkie van Rosa die lekker over het park crossed.
Woensdag rijden we naar Strafkolonie Veenhuizen. Gebouwd vanaf 1822 voor de opvang en heropvoeding van wezen, armen en landlopers. Dat waren heel andere tijden!

Vanuit het museum vertrekken we voor een leuke speurtocht met behulp van je telefoon. Echt iets voor Rosa.
Boris, een gevangene is ontsnapt, er zijn diverse getuige die Boris hebben zien lopen en een verklaring hebben afgelegd bij de politie. Het blijkt dat Boris waarschijnlijk een handlanger heeft gehad bij zijn ontsnapping. 

Er worden onderweg de nodige sporen veiliggesteld.
Het is een wandeling door en rond de strafkolonie die ook door een mooi stuk bos gaat.
Naast de sporen zoekt Rosa onderweg ook naar frambozen om te plukken, ook lekker!
En we komen ook langs de echte gevangenis de PI Veenhuizen. Gelukkig lopen wij aan de goede kant van de afrastering.

Rosa verzameld het ene na het andere bewijs en dan blijkt dat één van de getuige dus gewoon de handlanger van de crimineel was.

Zaak opgelost!  Fred bleek de handlanger.


En een diploma verdiend!

Daarna is het tijd voor het museum waar ook weer een puzzel kan worden opgelost.


Het museum geeft een goed beeld over de geschiedenis van misdaad en straf door de eeuwen heen.

Cellen van vroeger en nu....

Best leuk om eens een kijkje te nemen in een arrestantenbus.
Op de terugweg van het museum nog even op zoek gegaan naar een hunebed. Als je dan in Drenthe op vakantie bent, mag dit niet ontbreken. Het blijft bijzonder deze ruim 5000 jaar oude begraafplaatsen.

We eten onderweg bij een pannenkoekenrestaurant, dat hebben we wel verdiend na al dat speurwerk en terug op het park nemen we nog even een verfrissende duik.
Donderdag doe ik nog even een paar boodschappen, we zijn gisteren vergeten broodjes te bestellen die elke ochtend worden gebracht. Geeft niet, het is geen straf om de 5 km door het bos te rijden naar het dorp Gieten. 
Een laatste rustige dag, Rosa en Alex trappen nog een balletje en er wordt wat gedobberd in het zwembad.


Rosa kiest vanavond voor Pizza en daarna nog even naar de ijssalon voor een ijsje ter afsluiting.
Vrijdag is het alweer tijd om afscheid te nemen van ons vakantiehuisje en het park. Een laatste rondje, de sleutel inleveren.....

En daar gaan we weer, terug naar het westen.....
Rosa vond het heerlijk in Drenthe en zag één van de vele leuke boerderijtjes wel zitten die we onderweg zagen, met héél veel dieren natuurlijk. Niets mis mee om dromen te hebben....

Nog even genieten van de rust en weidsheid en dan zit het er op en brengen we Rosa weer thuis.

Het was voor ons weer heerlijk zo'n weekje met onze kleindochter op stap!