Wie had dat ooit gedacht op 8 november 2009 dat ik nu, op 8 mei 2022 nog steeds blogjes zou schrijven, ik zelf niet. Het begon eigenlijk als een soort experiment, zou ik het leuk vinden, zou ik het überhaupt kunnen een blogje schrijven? Het was een sprong in het diepe, maar wat is het achteraf een leuke sprong geworden, het heeft me zoveel vriendschappen gebracht, hier in Nederland met veel gezellige ontmoetingen tot gevolg en ook mooie quilt reizen en de AQR.
En mooie en dierbare internationale vriendschappen, zoals in Amerika in Washington, California, Utah, Colorado en Virginia. Allemaal dankzij dit blog. Je kunt veel zeggen over de moderne techniek en social media, het is zeker niet allemaal Hosanna, maar het bloggen vond en vind ik nog steeds iets geweldigs. Niet alleen om zelf mijn 'stukjes' te schrijven, maar ik geniet ook van de blogjes van andere bloggers. Al zijn er in de loop van de jaren wel heel veel bloggers gestopt helaas. Sommige blogs mis ik best wel.
Maar goed, ik ben in ieder geval nog van plan een tijdje door te gaan, het is voor mij nog steeds een soort dagboek en de reisverslagen worden nog regelmatig terug gelezen, net zoals je vroeger nog eens door een fotoboek bladerde.
Toen ik op 20 april thuiskwam uit Amerika, hoopte ik dat er nog bloemen zouden zitten in de Japanse Kers. De eerste bloemen waren uit bij vertrek en gelukkig kon ik nog genieten van de bloemenpracht, mede door het mooie weer. Als het hard waait en veel regent zijn de bloemen zo weg.
Op de wekelijkse Bee was er weer genoeg te zien, Bernadet schiet al lekker op met haar quilt, rij na rij vordert het gestaag. Sipkje een van de oude Bee leden schoof ook een avond gezellig aan nu ze in de buurt op vakantie was. Heel gezellig om elkaar weer een avond te zien en spreken, zo druk gekletst dat ik helemaal ben vergeten een foto te maken.
De diverse stukken van 'My Happy Place' heb ik aan elkaar gezet.
Het middenstuk is klaar en ik vind het nog steeds een feestje om aan te werken, zo'n vrolijk geheel.
Er komt nu nog een brede border aan met vier hoekblokken.
Mei vakantie, dat betekent gezellig oppas dagen met Rosa waarbij er natuurlijk traditie getrouw cupcakes worden gebakken. Dat kan Rosa heel goed zelf inmiddels.
Ook een traditie, een dagje uit samen, dit keer naar Rotterdam, de dag begon met heel veel vertraging, drie treinen die niet kwamen, maar nummer vier gelukkig wel dus kwamen weliswaar later dan gepland aan in Rotjeknor. De Metro genomen om wat tijd terug te winnen en bij de Erasmusbrug er weer uit.
Om langs de Maas in de richting van de Euromast te lopen waarbij we door een mooi historisch deel van Rotterdam komen.
Een prachtige dag ideaal voor een bezoekje op grote hoogte om te genieten van het uitzicht.
Na ons bezoekje aan de Euromast wachten we op de kade op de komst van de watertaxi.
Een leuke ervaring, met grote snelheid bonken we over de Maas naar het centrum.
Na een korte wandeling komen we aan bij de bekende kubuswoningen.
Eén van de woningen is te bezoeken, het lijkt me heel apart om in zo'n woning te wonen.
De kamer op de derde verdieping ziet Rosa wel zitten als slaapkamer. Het uitzicht is prima rondom, maar het is er bloedje heet!
We laten de kubussen achter ons en lopen verder richting de Markthal, even ergens een hapje eten.
En dan nog even shoppen in de 'Koopgoot' voor een paar leuke outfit's voor Rosa en daarna over de Coolsingel langs het mooie ruim honderd jaar oude stadhuis, een van de weinige gebouwen die het bombardement in de oorlog op 14 mei 1940 heeft doorstaan.
Weer terug bij het station staat er een trein klaar, ook weer met vertraging, maar we kunnen zitten en na een poosje wachten komt deze gelukkig in beweging, we zijn moe maar voldaan na een dagje vol indrukken. Het was weer super gezellig om samen met mijn kleindochter op stap te zijn!
Gisteren werd er voor Moederdag een heerlijk verspakket bezorgd vol streekproducten, wat een leuk cadeau!
Vandaag natuurlijk visite van dochter, schoonzoon en Rosa, heerlijk weer dus fijn buiten koffie gedronken.
En de rest van de middag, heerlijk ontspannen, en even dit jubileum blogje schrijven. Op naar de volgende 12,5 jaar!
Een welgemeend dankjewel aan alle lezers en zoveel leuke reacties door de jaren heen. Dat maakt het bloggen extra leuk!