zondag 21 februari 2021

Wandelplezier

 Elke dag maak ik een wandeling, soms alleen, maar vaak ook na het avondeten met Alex. Gewoon een rondje door het dorp, niet spectaculair maar altijd fijn om even de benen te strekken, vooral na een lange thuiswerkdag. En met de sneeuw van vorige week was het echt een feestje. Spikes onder de schoenen, dat wel, want ik wil liever niet weer een smak maken. Een poosje geleden de 'Ommetjes' app gedownload, dat geeft ook een extra stimulans om elke dag dat ommetje te maken.

Met Ada maakte ik een wandeling door de duinen, dat doen we als het mogelijk is iedere week in plaats van ons uurtje zwemmen nu dat niet nog niet mag.

Zon en sneeuw, wat wil je nog meer, de perfecte ingrediënten voor een mooie wandeling.
Ook gewoon uit het raam kijken is zoveel mooier als er sneeuw ligt, het blijft toch iets magisch hebben.
In het natuurgebied Lentevreugd werd volop genoten van schaatsen op natuurijs, zo leuk om naar te kijken hoe groot en klein zich vermaakt op de schaats.
Het was koud met een gure wind al geloof ik niet dat de Schotse hooglanders daar veel last van hadden in hun dikke vacht.


Wij hadden al snel een gezonde blos op onze wangen van de schrale wind. Heerlijk!
De afgelopen weken veel tijd doorgebracht in de medische molen met mijn vader, onderzoek, vaccinatie, ziekenhuisopname.......
In een gang van het ziekenhuis hingen deze kunstwerken van onze helden in de zorg.
Wat zouden we zijn zonder al deze hartwerkende mensen die zich elke dag inzetten voor ons. 
Ik was vorige week na al dat gerij tussen de diverse gezondheidsdiensten wel toe aan een verzetje, even iets anders. Even een paar afspraakjes geregeld één op één en op veilige afstand uiteraard. De eerste visite was van Jacqueline, natuurlijk spreken we elkaar veel via app en videobellen, maar even elkaar echt zien is toch wel heel fijn. Deze week de volgende quilt date..... 
Veel leuker om in het echt te zien wat er wordt gemaakt, de weddingring van Jacqueline wordt prachtig.
Zelf ben ik nog bezig met mijn blokken, ik had er 16 voorbereid, die zijn af, heb besloten er toch nog 4 bij te maken zodat het quiltje rechthoekig wordt.

                           Elke dag probeer ik een bloem te quilten van de randen van de Buhl.
En toen......toen leek het opeens wel Lente, de sneeuw smolt snel weg en in een week tijd stegen de temperaturen snel. Onder de sneeuw kwamen de crocussen te voorschijn.

En wij wandelden dit weekend niet in de sneeuw maar in het warme lentezonnetje, de jassen gingen al snel uit, zo warm was het vandaag. Ook fijn! Het was echt genieten vandaag.

                                                                            Happy Stitching!

                                                                                     Yvonne

dinsdag 9 februari 2021

Het zijn de kleine dingen......

 Een jaar geleden.....een jaar geleden waren Alex en ik in Amerika en maakte we ons op om naar de WK afstanden schaatsen te gaan in Salt Lake City. COVID was toen iets dat wel veel besproken werd op TV, maar vooral nog een 'ver van ons bed' ding. 

Dat zou snel veranderen en wie had ooit gedacht dat we nu, een jaar later nog steeds in lockdown zouden zitten, met onze Corona kapsels, waar we ons niet druk over hoeven maken, want immers....niemand die het ziet.  Shoppen hoeven we ook niet meer, een makkelijk zittende broek trekken we aan met een trui waar we in kunnen wonen. Bijkomend voordeel: Ook die BH mag achterwege blijven, lekker makkelijk en comfortabel en er is toch niemand die het op zou kunnen vallen.  Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel.....je moet het alleen willen en kunnen blijven zien.

We halen ons geluk uit kleine dingen, net als iedereen nu, en dat is ook goed.....in een maatschappij waar meer, meer, meer de norm was is het goed om ook eens met minder toe te moeten.  En zolang er lapjes zijn in mijn voorraad hoor je mij niet klagen.....(LOL)

Wat dat betreft kan ik nog járen vooruit.....en ook met een aantal tops die aandacht behoeven. Ik ben aan het proberen deze door te quilten. Deels uit de vrije hand op een kwart inch zoals bij de sterren en met rulers op de strepen. Het is af en toe bloed, zweet en tranen en verre van perfect, maar ik vind het wel heel leuk om te doen. En dat is tenslotte het belangrijkste en al doende leert men dus het wordt vast steeds iets beter.
En over leren gesproken. Er is hier door Rosa ook heel hard gewerkt tijdens haar thuiswerkdagen die ze bij ons deed als haar papa en mama moesten werken. Grote bewondering weer over hoe alles was geregeld en er zelfs op afstand via diverse telefoonverbindingen met de juf en ICT een storing werd opgelost. Ik had niet veel te doen, Rosa werkte goed zelfstandig, ik hoefde haar alleen af en toe te voorzien van een natje en een droogje. Wat studentenhaver tijdens het werk is dan wel lekker.
Naast het schoolwerk proberen we iedere dag een wandeling te maken samen voor de broodnodige frisse lucht en verder verzint Rosa wel van alles om bezig te blijven. Altijd tijd tekort voor al haar creatieve uitspattingen. En nu de kappers zo lang al zijn gesloten is het altijd handig als je zelf de kapster kunt spelen.  Dat ging haar goed af, Opa loopt er weer netjes bij.
Ik las ook weer een paar boeken, het meisje in de trein pakte me direct, echt een aanrader.
Echo is weer een heel ander boek. Ik ben ongeveer halverwege, spannend en af en toe heel bizar....benieuwd hoe het afloopt.
Verder veel 'ontmoetingen' deze week via videobellen, met mijn nichtjes en tante, met mijn vriendin Nellie in Amerika heerlijk een uur gekletst en de wekelijkse Bee gaat ook nog steeds via de video chat. Fijn dat we zo nog steeds in contact kunnen blijven met elkaar.
De mooie bundel lapjes is inmiddels aangebroken.
En de eerste acht blokken zijn af. Wat een feest om met deze mooie stofjes te werken.
En toen....werd het winter. Ik hou zo van sneeuw, die mooie witte deken die alles bedekt.

Heerlijk om een wandeling in te maken.
Binnen is het warm al staat het ijs op de ramen.

Alex schept heel wat sneeuw weg en maakt het pad naar de garage begaanbaar.
Zodat ik weg kan om mijn vader te begeleiden naar een medisch onderzoek. Heerlijk, dat geeft me een reden om te rijden in de sneeuw, ik hou er van....de wielen die je af en toe even voelt wegglijden in de bocht waar de sneeuw zich ophoopt.  Lekker ploegen door sneeuwduinen hier en daar op binnenwegen......genieten!
Na een werkdag is het fijn om even de benen te strekken en een wandeling te maken. Doen we elke dag, maar met een sneeuwdeken is het toch wel een stuk mooier. De spikes onder mijn schoenen zodat ik niet ga glijden, dat loopt fijn.

Op deze koude dagen is het geen straf om met een grote quilt op schoot te zitten. Zaterdag quilte ik het laatste blok en zo is het middenstuk van de Buhl af. Nu ben ik begonnen aan de bloemenranden.


Happy Stitching!

Yvonne