De nichtjes gingen dus niet naar Amerika deze weken, geen mooi reis naar de Ozark mountains met een verblijf in een cabin en mooie wandelingen. Geen meerdaags verblijf bij Missouri Star Quilt Company en eindeloos shoppen in al die heerlijke quiltwinkels.....en ook niet logeren bij mijn nicht in Minnesota. Jammer, maar we beseffen ons terdege dat er veel ergere dingen zijn, we zijn gezond en die reis, die gaan we hopelijk ooit in de toekomst alsnog maken.
Daar we toch allen vakantie hadden besloten we toch een paar dagen weg te gaan met elkaar. En zo werden de tassen gepakt voor een midweek quilten samen. En wat sleept een mens dan allemaal weer mee voor een paar dagen......
Al snel zijn we geïnstalleerd, zijn de bedden opgemaakt en liggen de lapjes en andere attributen die wij quilters gebruiken overal verspreid, een creatieve explosie.
Naast de vele uren heerlijk bezig zijn met onze lapjes maken we iedere dag ook een wandeling. Je ziet de bomen per dag meer verkleuren, wat een prachtige tijd om hier te zijn.
Een dag vliegt voorbij als je zo fijn bezig bent. Petra is in juli begonnen met haar Jane en maakte nu al gemiddeld één blokje per dag.
Donderdag hebben we een afspraak bij Willeke van Atelier Fat Quarters in Culemborg. Wat een mooi plekje daar onder aan de dijk.
Willeke opent haar atelier speciaal voor ons en Corona proof, ze heeft een leuke workshop voor ons bedacht.
We gaan aan de slag om dit leuke klosjes tasje te maken. Onder het genot van thee en lekkers en heel veel geklets komt dat natuurlijk niet af, maar dat mag de pret niet drukken. Het begin is er.....
En daarnaast is het neuzen in een quiltwinkel natuurlijk ook altijd een feestje, zoveel te zien en zoveel inspiratie krijg je er van. Petra vindt nog wat lapjes voor haar Jane en Willeke showt ons haar Dear Jane blokjes nog even.
We kijken terug op een heerlijke middag, als we onze nieuwe schatten inladen en weer terug rijden naar Soest. Langs de uiterwaarden van de Lek.
En zelfs een rit over de snelweg is aangenamer als de herfstkleuren van de bomen zo mooi zijn.
Een vreugdekreet doet ons opschrikken als Connie de slag te pakken heeft van het quilten. Doorzetten loont inderdaad ook nu weer, op een gegeven moment lukt het om kleine steekjes te maken en dan wordt het pas echt leuk!
Petra kon weer een nieuwe rand aan haar Dear Jane top zetten. 100 blokjes in totaal nu.
En ook het laatste patch blokje van Portage Lake kwam af deze week. Alleen het derde appliqueer blok moet ik nog vast naaien.
Op de laatste dag hoeven we ons niet te haasten, we mogen nog de hele dag in het huisje blijven en dus is er ook nog genoeg tijd voor een laatste wandeling in het bos.
Het is echt genieten, niet alleen boffen we met het mooie en zachte weer deze week, het bos is nu ook zo mooi met zoveel paddenstoelen. Overal zie je ze, onze wandeling duurt waarschijnlijk twee keer zo lang door alle foto's die we maken en de vele keren dat we stoppen om te genieten van alles dat we zien.
Het waren heerlijke dagen waarbij we weer zoveel mooie nieuwe herinneringen hebben gemaakt en omdat we elkaar ons hele leven al kennen ook veel oude herinneringen hebben opgehaald aan vroeger tijden. Dagen met een gouden randje waar we weer dankbaar op terug kunnen kijken.