dinsdag 28 juli 2020

Weer tijd voor een blogje......

Ik weet werkelijk niet waar de weken blijven, zo is het maandag en zo is er weer een week voorbij. Rare weken omdat het leven nog steeds niet 'normaal' is. Vaak heb ik het gevoel dat ik iets vergeet en besef dan dat het iets is dat nu niet kan of mag.
De laatste tijd bezig geweest met het cancelen van twee reizen, huizen en hotels annuleren, afspraken afzeggen die zijn gemaakt. En, niet onbelangrijk, er voor zorgen dat de aanbetalingen terug komen.
Gelukkig was afgelopen weekend alles rond, op de vluchten na, die zijn nog niet geannuleerd, maar omdat de reizen naar Amerika zouden gaan en reizen daar naar toe niet mogelijk is, gaan we ervan uit dat die wel geannuleerd zullen worden binnenkort.
Jammer voor alle betrokkenen, maar hopelijk is het uitstel en geen afstel.

Het middenstuk van de Liberty & Justice is af, de sterren met de hand en de rest op de machine gedaan. Nu de borders nog, daar wordt aan gewerkt.
 Vorige week hadden Alex en ik een vrij weekend en het weer was mooi, dus hup, op de fiets en een rondje in de omgeving maken.
 Gelukkig zijn er dan ook in onze drukke randstad nog mooie en rustige plekjes te vinden.
 We eindigden met een lunch op een terras aan het water.  Dit restaurant heeft altijd een grote rol gespeeld in onze familie, leuk om er weer eens een hapje te eten.
 Het Haagsche Schouw was al in de 16e eeuw bekend als veerhuis, in 1749 werd het verkocht als herberg. Mijn grootouders, tantes en moeder woonde er praktisch 'om de hoek'. En ook ik heb daar de eerste levensjaren doorgebracht. Er werd hier door de familie getrouwd en gefeest, gegeten, gerouwd en ook gewerkt.
Ook al is het nu een groot hotel met allerlei nieuwe bijgebouwen en is de oude sfeer alleen nog in het originele oude gebouw te vinden. Zo ken ik het nog uit mijn jeugd.

 We vierden Rosa's verjaardag, 9 kaarsjes mochten er al weer worden uitgeblazen.
 Ik twijfel nog een beetje over de Buhl, zal ik 'm zo dubbelen of er nog een rand van lichte stof omheen maken zodat de quilt iets groter wordt? Ik ben er nog niet helemaal uit.....
 De eerste vakantieweek zit er ook al weer op. Gelijk een volle week met 4 oppasdagen, vervelen doen we ons niet, ook als het weer iets minder mooi is komen we de tijd wel door. Rosa bouwde haar eigen punnik klos, had ze gezien op Youtube.
 Ook hebben we weer heel veel vierkantjes geplakt op het 'easy piecing grid' voor de rozen quilt.

 Hier in de buurt staan veel bramenstruiken, waar de eerste vruchten van geplukt konden worden. Samen plukten we ruim 8 ons. Rosa wilde dat wel even verdelen en die taak werd heel serieus genomen, tot op de gram werden de bramen verdeeld.
 We hebben veel spelletjes gedaan, Rummikub, kaarten, en er is eindeloos gebouwd en geplakt aan het Barbiehuis dat Rosa maakt.
Hoe gezellig ook, af en toe ben ik best gesloopt na een dag. Dan is het heerlijk om even met lapjes bezig te kunnen zijn ter ontspanning. De Bee avonden zijn dan ook een fijn moment in de week om naar uit te kijken.
 Jac's poezenquilt voor Cato is bijna af, zo leuk gequilt met poesjes in de randen.
 Jana maakt een schattig poezenquiltje voor haar dochter met zelfs mooie applicaties op de achterkant.
 Afgelopen zondag gingen Bernadet op bezoek bij Juud. In maart hadden we af moeten zeggen toen de lockdown begon, maar nu mag het gelukkig weer.
Annemieke was er ook gezellig bij, we 'spreken' elkaar wel af en toe via de blogs, maar dit is toch veel leuker.
 De mooie sterren top van Juud zit bijna in elkaar. Zo veel leuke stofjes die er in zitten, je blijft kijken.
Het was weer een dagje vol inspiratie en gezelligheid, wat hebben we toch een fijne hobby om met elkaar te delen!
Happy Stitching!
Yvonne

woensdag 15 juli 2020

Opgeruimd staat netjes!

De vorige keer schreef ik dat ik bezig was mijn quiltkamer op te ruimen. Dit is regelmatig hóóg nodig maar nu er een extra werkplek bij kwam was het echt even alles op zijn kop.
Best goed af en toe, alleen heb ik de neiging om alles wat ik niet in mijn quiltkamer kwijt kan, op de zolder te stouwen. Ja, en dan kom je op een punt dat de zolder, die ik vorig jaar zo fijn samen met Rosa had opgeruimd toch weer vol staat met van alles.
Alex hielp me dit keer en die ging voortvarend te werk...... lees, trok alle hoeken leeg....... ik heb zo'n duwtje in de rug wel nodig en hoe fijn is het om weer alles een plekje te geven dat je wilt bewaren, en de rest.....in de afvalcontainer of naar de kringloop.
Ik denk dat ik voorlopig nog wel genoeg tussenvulling heb voor mijn quilts...en ook aan restjes tussenvulling geen gebrek.
 De lapjes uitgezocht en een plekje gegeven.
 Zo fijn als alles weer aan kant is en er ruimte is om te naaien zonder eerst te hoeven schuiven of verplaatsen.

 Mijn oude werkplek waar Rosa nu gebruik van kan maken en  handig als een vriendin komt naaien.
 En mijn eigen nieuwe plekje met een tafel die ik op hoogte kan stellen, fijn voor mijn schouders.

 Een heerlijke plek om te naaien, muziekje aan en genieten.....
 Een paar tassen met lapjes mogen weg, maar niet voor Rosa ze allemaal heeft bekeken en er een stapel, veelal roze, lapjes uit gevist.
 Af en toe wordt er nog een pad gered, ze zijn soms zo moeilijk te zien dat je er makkelijk op trapt. Deze werd door Rosa gered, ik vraag me af waar al die beestjes naar toe trekken.
 De laatste schoolweek voor de vakantie, Rosa is bijna jarig en mocht dit op school alvast vieren met haar klasgenoten. Rosa's mama had weer haar best gedaan om super leuke traktaties te maken.
Dat ze in de smaak vielen was goed te zien toen ik Rosa ophaalde van school, ze glom met een glimlach van oor tot oor. Leuk alvast zo'n voorproefje op je verjaardag!
 De eerste blokken van de St. George aan elkaar gemaakt, gaat lekker al vind ik het toch nog best moeilijk alle blokken even groot te krijgen als ik ze op de machine naai. Met H250 werk je natuurlijk zo precies op de millimeter, dat krijg ik met de machine nog niet voor elkaar.
Maar oefening baart kunst, en het plezier dat ik heb in het machinaal patchen is het belangrijkste. Naast het handwerk, vind ik het steeds leuker om te doen.
Happy stitching!
Yvonne

vrijdag 3 juli 2020

Na een jaar werken aan de Buhl Bushong

1 juli 2019 ontvingen we het eerst deel van het patroon van de Buhl Bushong quilt van het Virginia Quilt museum. Elke maand keken we weer reikhalzend uit naar de nieuwe maand. Vooral de bloemen borders waren zo leuk om te maken.
Dit is het origineel dat we in april 2019 zagen tijdens ons bezoek aan het Virginia Quilt museum.
 Deze week was ik bezig met de laatste hoek bloemen toen ik me bedacht dat het weer 1 juli was. Ja, dan moet die laatste bloem er ook op natuurlijk. Even doornaaien dus. Utah liet zich niet wegjagen, ik ben het wel gewend, in al mijn quilts worden haren mee genaaid. Dat is bijna niet te voorkomen als je poezen hebt.
 Het laatste draadje wordt doorgeknipt, altijd best een gedenkwaardig moment van een grote top.
 Op een draadje na ging er een heel klosje wonderfil op aan de applicaties.
 Deze week ook bezig geweest op mijn quiltkamer, er komt een extra werkplek voor 'the Beast'. De oude tafel is iets te hoog om prettig te naaien. Soms ook wel goed om alles weer eens te reorganiseren en door je handen te laten gaan.
 Tijdens het strijken bedacht ik dat dit bloesje in de toekomst waarschijnlijk ook in een quilt terecht gaat komen.
 De planten hadden wel te lijden gehad tijdens onze afwezigheid vorige week. Gelukkig hebben ze het bijna allemaal overleefd na de nodige plenzen water. De hortensia's staan er weer fris bij.

Deze grote krekel ontdekte ik tussen het gebladerte van de wilde bloementuin. Ik heb ze zo groot nog niet eerder gezien in ons land.

 Doordat er hier in het dorp nog steeds hard aan enkele wegen wordt gewerkt moet er heel wat omgefietst worden. Niet erg zo lang het mooi weer is. Na het doen van wat boodschappen fietste ik via de omleiding in de route weer naar huis. Als ik zo al fietsend kijk naar het plekje in de verte waar ons huis staat tussen de bomen, dan prijs ik altijd weer gelukkig dat ik in een van de weinige groene stukjes van ons dorp woon hier vlak aan de kust.
 Gisteravond weer gezelligheid op de Bee. Nu we weer bij elkaar komen voelt het nog meer als een feestje elke week, zo fijn dat dit weer kan.
 Omdat de Buhl top af is en ik even niet verder kan met de 'Liberty and Justice for all'  omdat ik op een besteld stofje wacht, het volgende project te voorschijn gehaald. (Gelukkig heb ik er genoeg die liggen te wachten)
De Portage Lake van Minnick & Simpson lag al een poosje te wachten. Eigenlijk kwam de Buhl een beetje 'tussendoor' anders was deze al eerder gemaakt denk ik.
 Ik kreeg de doos vol  mooie stofjes en het patroon vorig jaar van de dames van de Amish Quiltreis. Dit wordt een mooie herinnering aan die reis.
 Het patroon even overzetten naar H250, altijd een leuk werkje.
Vandaag hielden we weer een Buhl Bee, eigenlijk zou je willen dat de Buhl nooit af komt, dan blijven we deze Bee steeds houden, ook al zal dat vast wel gebeuren denk ik, maar noemen we het gewoon anders. Het bij elkaar komen en samen quilten is namelijk veel te leuk en gezellig om daarmee te stoppen.
We waren te gast bij Tjitske in haar mooie tuin dit keer. Er was heerlijke appeltaart waar we mee werden verwelkomt en natuurlijk presentjes voor de gastvrouw.



Tjitske, Jacqueline en Bernadet zijn nog hard bezig met de blokken van de Buhl, maar ze hebben ook de eindsprint ingezet en zijn super gemotiveerd de top af te maken.

De lunch was ook weer heerlijk en het recept gaat mee naar huis.....
Er wordt wat afgekletst en gelachen op zo'n dag terwijl er natuurlijk ook veel steekjes worden gezet.
Jana en Jacqueline A. werken gewoon lekker aan hun eigen quilts.
De top even neergelegd voor het totaal plaatje, was nog best lastig want het waaide nogal, maar met wat stenen werd dat probleem getackeld.
 Alle mooie randen van de anderen er bij en dan wordt het al een heel mooi plaatje, wat een werk hebben we er allen al inzitten.

 Zo leuk om de verschillen in de randen te ontdekken, welk stofje is waarvoor gebruikt.... ik heb alleen de stoffen uit het pakket gebruikt maar de anderen hebben hier en daar ook een ander stofje toegevoegd. Zo zijn ze allemaal uniek.

 Naast de Buhl worden er ook nog andere steekjes gezet, borduursteekjes bijvoorbeeld. de randen lap van Bernadet schiet al aardig op. Mooi hoor al die randjes in blauwe tinten. Het was trouwens toch 'Blue Friday' vandaag, we hadden allemaal heel toevallig iets blauws aan.
 De quilt van Jacqueline A. ook nog even bewonderd die ze aan het quilten is. Speciaal voor Piet natuurlijk wel de anderhalve meter  goed in acht genomen zoals we overigens de hele dag doen, al zullen we af en toe in ons enthousiasme best wat te dicht bij elkaar in de buurt komen.
Het was weer fijn om met elkaar onze hobby en vriendschap te delen en een dagje in elkaars gezelschap te mogen zijn.
Happy Stitching!
Yvonne