Beauty, Buhl, binding en bos

Het lijkt de week van de B deze afgelopen week.
De Beauty is gequilt en de binding mag er om, kies ik voor blauw of toch de goudkleurige stof.

Toch voor het wat rustiger goud gegaan. 

Zondag weer een prachtige bijna zomerse dag. Alex en ik reden naar de Bilt (geheel toevallig ook met een B) voor een wandeling over de landgoederen Beerschoten, Houdringe en het Panbos.

De 11 km lange wandeling werd wat verlengd doordat we de auto op een afstand moesten parkeren, maar dat mocht de pret niet drukken, het was een mooie en afwisselende wandeling door bos, langs stuifduinen, over de landgoederen en oude lanen.

Goed gemarkeerd zodat je zelfs op een kruispunt van bospaden, die toch heel veel op elkaar lijken de juiste richting kiest.

Moe maar voldaan van de wandeling is het goed om met de Beauty op schoot aan de binding te werken.

Op tv is momenteel de  natuurserie over het Wad te zien. Bij de promo filmpjes werd Utah al heel enthousiast, dus neem ik de serie voor haar op.

Dit tot groot vermaak van zowel Utah als mezelf, het is een mooie serie en ik geniet van hoe Utah alle dieren volgt.

Na twee avonden zat de binding er aan. Dat laatste steekje aan een quilt waar ruim twee jaar aan is gewerkt, het blijft een speciaal moment.

Label er op om het compleet te maken.

Het was een super leuke quilt om te maken vooral omdat ik de quilt samen met mijn nichtjes Connie en Petra maakte en het een mooie herinnering is aan de reis die we samen hebben gemaakt, en omdat de ontwerpster van de quilt een dierbare vriendin is geworden, dat samen geeft dat de quilt meer emotionele waarde heeft.

Op dit moment draait de Beauty lekker rond in de wasmachine met een flinke scheut azijn en color catch doekjes. Altijd spannend......

En dan de volgende B, de Buhl. De randen zitten er aan, ik durfde het niet aan om het met de machine te doen dus tot nu toe is alles met de hand gedaan. Nog een paar weken dan kunnen we verder met de hoek bloemen.

 Er zijn twee blokken van de St. George bij gekomen.

 Weer even tijd voor iets anders nu de Buhl in de wacht ligt, de Meadowbrook Acres van het quiltrek geplukt en gedubbeld. De eerste steekjes zijn inmiddels gemaakt.

Allemaal een fijn en zonnig Hemelvaartweekend gewenst en:

Happy stitching!

Yvonne

Back to school....

Het voelt een beetje als na de zomervakantie, maar dan anders.... de scholen zijn weer begonnen. Nou ja, ook dat is anders. Om de dag naar school, dus nog steeds veel oppassen, maar het is hopelijk een begin van straks weer normaal naar school.
Rosa is er aan toe, ze heeft het fantastisch gedaan al die weken. Keurig haar thuiswerk gedaan en zich goed aangepast.
En ik moet bekennen dat ook ik er aan toe ben. Ik geniet van de tijd samen met Rosa, zou het voor niets willen missen want het is me zeer dierbaar, maar samen met werk en mantelzorg zijn er soms ook momenten dat ik me zó moe voel...… dan moet ik echt even bijtanken. Tja..... bijna zestig....onze generatie heeft een heel ander leven dan onze ouders hadden, die waren op die leeftijd al een paar versnellingen terug geschakeld. Zou ik dat willen? Nee, ook niet dus. Dan maar af en toe met de tong op de hielen, vroeg naar bed en gezond weer op...:) Vast heel herkenbaar onder leeftijdgenoten dit.

 Het is en blijft gelukkig voor 90% puur genieten. Vorige week gingen Rosa en ik samen even naar het strand. Rosa had het zo gemist zei ze, lekker met haar blote voeten in het zand en pootje baden in zee.

 En dat is ook zo, we boffen maar met het strand op enkele km afstand. Zaterdag was het zulk mooi weer dat we nog een keer gingen met Opa. Het was al wat drukker vandaag, maar de afstand werd  over het algemeen goed bewaakt.

Op de dagen dat er geen school is gaan de lessen thuis door en is er ook tijd voor het bakken van cupcakes.

 En spelen en knuffelen met de buurhond Bodhie, hij is altijd zo blij als Rosa er weer is en komt dan door het bos aanrennen als hij haar hoort en wil dan niet meer naar huis.

 Heerlijke wandeling gemaakt, gewoon in het dorp en een rondje park. Het is genieten nu alles weer zo mooi groen is.

 In de tuin staan de rozen en hortensia's in knop, die laten nog even op zich wachten qua bloei. Het onkruid tiert welig, rare naam eigenlijk, onkruid voor zo iets moois.

 Met Moederdag voor het eerst weer met afstand bezoek ontvangen, heerlijk! Zo fijn! Nog heerlijk buiten kunnen zitten samen voor het begon te waaien.
Fijn even tijd om achter de naaimachine te kruipen, moet dan wel opletten. Het was weer even achteruit naaien.....

 Gelukkig snel weer hersteld, blij met de kleuren in dit blok.

 De blokken tot nu toe.

 En ook de Buhl gaat lekker, alle middenblokken zitten aan elkaar. Het is best een lap geworden.

Happy Stitching!

Yvonne

5 mei - Bevrijdingsdag

Net zoals de meesten van mijn generatie ben ook ik opgegroeid met de verhalen van de oorlog. De spannende verhalen die mijn vader vertelde, de angsten die mijn moeder had als er weer eens werd geschoten door de Duitse bezetters en de kogels soms letterlijk door de erker vlogen. De honger en de tochten naar het noorden op zoek naar eten.....
Vroeger dacht ik altijd:]; die oorlog dat is zo lang geleden, maar ik ben eigenlijk maar 15 jaar na de bevrijding geboren. Nu besef ik dat al die wonden en trauma's nog zo vers waren en zelfs nu na 75 jaar nog niet geheeld.
4 mei blijft een dag om te herdenken, er even bij stil staan met ons allen en te beseffen hoe waardevol het is om in vrede te mogen leven.
Ja, en dan hebben we zo'n speciale herdenking van 75 jaar en dan kunnen allerlei bijeenkomsten en feestelijkheden niet door gaan. Hoe graag hadden we juist op deze speciale dag hen, die ons bevrijden en zoveel voor ons gedaan hebben nog eens willen eren en in het zonnetje zetten. Hopelijk kan en mag het volgend jaar een speciale dag worden.
Dit jaar niet zoals alle andere jaren een Dam in Amsterdam gevuld met 20.000 mensen......

 Maar een leeg plein, ook heel indrukwekkend, met een mooie, bewogen toespraak van de Koning.

 De scholen hebben vakantie, voor mij veranderd er niet zo veel, want ik pas al 8 weken veel meer op Rosa dan normaal. Maar voor Rosa is het toch anders, geen schoolwerk om te maken maar een zee van vrije tijd. Dus moeten we bedenken hoe we die gaan vullen, ik vraag altijd aan Rosa wat ze graag wil doen. Bakken blijft leuk dus bakten we de ene dag een appeltaart, waarbij de restjes deeg uit de kom werden geschraapt....want wat is dat lekker!

 En een andere dag bakten we een volkoren brood. 

 En omdat het vakantie is natuurlijk ook een bezoekje aan de grote gele M, niet mijn favoriet (verre van) maar top favoriet bij Rosa en Opa. En dus deden we (voor ons althans) iets nieuws, door de drive-through en picknicken op de parkeerplaats. Rosa vond het geweldig!

 We kochten plantjes en zaadjes om groenten op te kweken in het kasje. En natuurlijk een aardbeienplant want je eigen aardbeien plukken is het allerleukst.

 Donderdag lag het aller, allerlaatste blokje van de Buhl klaar om in elkaar genaaid te worden.

 Tijdens het gezellige gekletst van de video Bee kwam het af, een gedenkwaardig moment. Nu nog even vastleggen met een selfie.....dan kom je net één hand tekort, maar het is gelukt.
Een moment in de week waar ik net als onze gewone Bee naar uitkijk, alleen nu in isolatie nog meer. De videogesprekken, telefoontjes en appjes met iedereen zorgen ervoor dat je toch het gevoel hebt in contact te blijven met je omgeving.

 Alle delen van de Buhl zijn klaar en worden nu aan elkaar gezet. Volgende maand ontvangen we de bloemen voor de hoeken.

 Na een aantal dagen regen kwam de zon in het weekend weer te voorschijn, even een rondje op de fiets gemaakt door de duinen.

 Met 8 nichtjes van moeders kant hebben we een app waar we regelmatig nieuwtjes delen. Deze week werden er veel foto's uit de oude doos gedeeld. Deze foto vond ik zelf heel mooi en was nieuw voor mij. Rechts mijn Opa en Oma en links mijn vader en moeder. Verder tantes en ooms en nichtjes.
Ik was nog niet geboren dus ergens eind jaren vijftig gemaakt denk ik. De hond Ronnie, daar ben ik de eerste jaren van mijn leven mee opgegroeid, toen is mijn liefde voor herdershonden ontstaan denk ik.

 Een foto met mijn nichtjes, geen idee wie de jarige was, ik denk mijn nichtje links. Het was leuk om de foto's met elkaar te delen en herinneringen op te halen.

 En zo vind je altijd wel iets dat, hoe klein ook, je plezier geeft ook al is het in en om het huis.
Vervelen doen wij quilter's ons natuurlijk nooit, er kwamen deze week 2 blokken bij voor de St. George.

Geniet allen van deze vrije dag, in vrijheid!

Happy liberation day!

Yvonne