Deze week maand 10 afgemaakt van de Buhl, ik ben helemaal bij nu met de randen.
We maken regelmatig een ommetje in de buurt, geen straf in deze tijd van het jaar.
Thuis werken en thuis scholing is best saai, respect voor de leraren en leraressen die elke dag weer iets anders moeten verzinnen om de leerlingen voor te schotelen via de video les.
In plaats van de Koningsspelen werd er daarom vorige week tussen de lessen door wat gesprongen en gedanst met de hele klas.
Tussen de lessen door af en toe even naar buiten. Zodra Bodhie het buurhondje Rosa hoort, komt ze door het bos aanlopen en is de hele dag niet meer van plan naar huis te gaan. Als we naar binnen gaan wacht hij net zo lang tot Rosa weer naar buiten komt en is dan door het dolle heen van vreugde.
De poezen vinden hem iets minder leuk, daarom mag hij niet naar binnen. Die plek moet veilig zijn voor de poezen. Die moeten er ook aan wennen dat we veel meer thuis zijn denk ik want ze waren de afgelopen weken af en toe behoorlijk recalcitrant. De blik van Missy zegt al genoeg.....Dat betekent meestal een aanval op de tafelloper......ja hoor, die krijgt het te verduren. Pas maar goed op je vingers als ze zo een bui heeft want ze hangt er zo in met haar nagels.
Ook Utah was ondeugend, de seringen kregen het te verduren. Het liefst duikt ze er middenin.....
Omdat de auto veel stil staat deze weken toch maar even een stukje gaan rijden om accu problemen te voorkomen. We reden naar Vijfhuizen waar we het MH17 monument bezochten. Een indrukwekkende plek ter nagedachtenis aan de 298 inzittenden die zijn omgekomen bij de ramp op 17 juli 2014.Er zijn 298 bomen gepland voor elk slachtoffer één. In het glimmende schotelvormige monument staan de namen van alle slachtoffers gegraveerd.
Maar één oppasdag deze week, dat betekende heerlijke vrije tijd. De kans waargenomen en wat lapjes gesneden voor een nieuw project op de naaimachine.
Zo fijn om een hele ochtend of middag de tijd te hebben en in mijn quiltkamer door te brengen. Muziekje aan en naaien maar!
Blok één is klaar en door met kettingnaaien van de volgende lapjes.
Ik mag 20 van deze blokken maken voor onderstaande quilt die de naam Georgetown draagt.Heb de quilt gelijk omgedoopt in St. George omdat we daar zo graag zijn en omdat ik de kit voor de quilt kocht bij Superior Threads in St. George.
Ook buiten is het genieten, alles staat of komt weer zo mooi in bloei.
Door de zachte winter hebben de geraniums het allen overleeft en staan nu weer vol in bloei.Eén van mijn favorieten zijn de seringen. Ik ben zo blij met mijn twee boompjes.
Morgen geen Konings- maar Woningsdag, we blijven allen thuis in plaats van met elkaar dit feest te vieren met braderie, kermis, festival of wat dan ook. De lintjesregen ging in aangepaste versie wel door, en dat is fijn, want dik verdiend.
Ik hoop dat er volgend jaar héél veel lintjes uitgereikt gaan worden aan de helden in de zorg. Van schoonmaker tot arts, allen zijn zo hard bezig voor ons allen nu. Ik was deze week een halve dag in het ziekenhuis met mijn vader en zag wat er allemaal nodig is om het bezoek voor iedereen in goede banen te leiden en je veilig te helpen. Naast de zorg op de ICU's en de afdelingen waar Corona patiënten worden verpleegd gaat ook de andere zorg door zo goed als mogelijk.
Deze week opgeschrikt dat het virus wel heel dichtbij kwam bij een Quilt vriendin en haar man. Niet fijn als je hoort hoe ziek je je kunt voelen, zelfs als je een 'milde' variant van het virus oploopt en niet hoeft te worden opgenomen. Zelfs dan is het al heftig.
Dus zorg goed voor elkaar en voor je zelf en blijf thuis!
Happy (w)(K)oningsdag morgen!
Yvonne