zaterdag 25 mei 2019

Leuk en minder leuk.....

De afgelopen week was er een met veel emoties, te veel dingen die niet leuk zijn in één week. Soms gaat dat zo, je hebt niet altijd alles in de hand, dingen gebeuren, overkomen je of komen onverwacht op je pad.
Gelukkig lukt het me altijd weer vrij snel  om mijn zegeningen tellen en de zon achter de wolken zien schijnen. Daarom gewoon een lekker positief blogje met leuke dingen!
Het quiltje dat ik gemaakt heb van de blokken van Doreen heeft haar naam aan de voorkant staan. Zij heeft immers de blokken gemaakt.
 Er was nog één blok over, daar heeft ons Virginia groepje de namen op geschreven die ik daarna heb geborduurd. Nu is dit label en quiltje voor altijd een mooie herinneringen aan onze dagen in Virginia en de gastvrijheid waar we zo van hebben genoten.
 Donderdag kwam de eerste groep dames een workshop H250 en 'Wash Away Applique' volgen.
 Altijd gezellig een tafel vol dames die lekker bezig zijn met onze mooie hobby.
 Tekenen, nummeren, knippen en strijken en al snel werden de blokjes genaaid.
 Tussendoor nog even tijd om deze mooie top te bewonderen en natuurlijk werd er lekker gekletst onder het patchen door.
 En ook het werken met Wash Away Applique papier kwam aan bod. Voor mij een heel fijn hulpmiddel bij het appliceren en ik denk dat er een aantal enthousiastelingen bij zijn gekomen.
 Volgende week doe ik nog een keer dezelfde workshop. Het blijft leuk om de verschillende technieken die er zijn te delen met elkaar.
Vandaag geen oppasdag, een mooie gelegenheid om de woonkamer weer eens een opfris beurt te geven. Het plafond is  al weer lekker wit.
 Bij de fietsenmaker was de bestelde fiets binnen gekomen. Rosa's oude fiets was echt te klein geworden. Dus de witkwast even neergelegd en de fiets opgehaald.
 Een beetje vroeg verjaarscadeau maar nu kan ze er alvast van genieten. Een superblij kind met haar mooie, zelf uitgezochte fiets.
En daar word ik dus ook weer blij van!
Happy Stitching!
Yvonne

zaterdag 18 mei 2019

Moederdag cadeautje en andere projecten......

 Een paar weken geleden waren Rosa en ik samen hard aan het werk ter voorbereiding op Moederdag. Er is natuurlijk niets leuker dan een cadeautje dat met liefde gemaakt is voor mama! Eerst zelf bij Oma uit de voorraad de stofjes kiezen in Mama's favoriete kleur....
En wat doet ze dat goed! Netjes over de lijntjes naaien, ik mag een foto maken en kan zelf verder met lapjes snijden aan de snijtafel. Rosa naait ondertussen lekker verder.
 Even uitgelegd hoe het werk met zo'n ritsvoetje, netjes op het randje naaien. Best wel een beetje spannend, maar ook dat ging héél goed!
 Met de binding mocht Oma even helpen want het is best inspannend en vermoeiend dat naaien. Rosa wilde liever even spelen. Groot gelijk, er moet ook tijd zijn voor ontspanning. Als Oma dan klaar is kan je toch vol trots je (bijna) zelf gemaakte tasje voor Mama laten zien.
 Keurig geheim gehouden tot het aan Mama gegeven mocht worden en die was er natuurlijk super blij mee!
Op de Bee bij Bernadet werd dit 'oudje' van haar geshowd, heel mooi van kleur. 
De nine patches worden ondertussen ook aan elkaar gezet met tussen blokjes, de top groeit.....
 Nog even een foto gemaakt van Meadowbrook Acres zonder dat Missy er boven op ligt.
 En de blokken van Doreen zitten ook aan elkaar en werden gequilt. Werkt wel lekker snel zo'n klein quiltje.
Na het quilten kan de binding er op. Ik werk graag met een schuine binding die ik op deze manier maak.
 Na het vastnaaien van de twee driehoeken trek ik strepen van 2 inch op de stof.
 Even één baan laten verspringen en aan elkaar naaien.
 En dan knippen maar....
Even dubbel strijken en klaar is de binding
 Op de quilt naaien en dan komt de grote truc aan het eind.
De beide uiteinden even dubbelvouwen......
 Eén stuk afknippen en het andere stuk wordt de breedte van de binding (dus in dit geval 2 inch) langer.

 Het onderste stuk haaks op het bovenste stuk binding leggen, schuin aftekenen en naaien.
 De puntjes eraf knippen, naadje even openstrijken...
 En klaar is de binding, altijd perfect op lengte en zonder dikke naden die voor rare bobbels zorgt.
En klaar is het quiltje, een mooie herinnering aan onze dagen in Virginia bij Doreen. Onze 'Queen of Quilts' Missy gaat er natuurlijk weer even boven op liggen. 
 Nog even een label achterop maken en dan is het echt klaar.
Gisteren een gezellig dagje met quiltvriendinnen. Altijd een gepuzzel om een dagje af te spreken met alle volle agenda's maar het is weer gelukt.
Mirjam toonde deze grappige top die bijna klaar is, dat wordt echt een quilt waar je blij van wordt!
 met super leuke details..
 Er was weer genoeg om te bekijken en te bewonderen zoals de 'had je me maar' met zoveel kleine blokjes en leuke stofjes.
 Je blijft er naar kijken en nieuwe dingen ontdekken....
 Jacqueline werkte aan de kraamquilt voor haar dochter....en moest toen zelf hals over kop aan het werk omdat er weer een lief klein meisje is geboren waar ze bij mag kramen.....
Bernadet werkte verder aan haar hartjes en ik probeerde ook wat nieuws uit waarover later meer en Else, die was lekker bezig met haar wolletjes en vliegende varkentjes. Ook al zo'n leuke kijk quilt!
En net als de vliegende varkentjes, vliegt zo'n lekker ontspannen dagje quilten en kletsen ook weer voorbij, maar het was weer fijn om de dag samen door te brengen.
 Vandaag moest er gewerkt worden. Gelukkig hadden we goede hulp. Rosa vindt het altijd heerlijk om lekker buiten bezig te zijn en Opa te helpen.
 En we hebben er een hele goede hulp aan!
 Zo maken vele handen licht werk en waren we lekker buiten in beweging.
Klusjes voor vandaag geklaard, vanavond mag ik weer wat steekjes doen!
Happy Stitching!
Yvonne


zaterdag 4 mei 2019

The Sewing en Bee sisters in Amersfoort

Gisteren waren Tjitske, Jacqueline, Bernadet en ik een dagje naar Amersfoort voor de Quiltshow van de Sewing Sisters......
 Maar vooral ook voor een reünie met onze Amerikaanse Bee Sisters. We ontmoeten hen al in de kerk waar zij hun laatste inkopen deden...



 En waar wij probeerden de tentoonstelling te bekijken, wat was er veel fraais te zien!


 Niet verder gekomen als het eerste deel van de kerk, te veel bekende gezichten, vele leuke ontmoetingen en gesprekjes weer. 'Stille' lezers van mijn blog, die mij aanspreken en zoals met Marion, we 'kennen' elkaar al een poosje via Messenger. Marion is een trouwe lezer van mijn blog maar als het om elkaar ontmoeten aankwam, liepen we elkaar steeds mis. Tot vandaag, toevallig beiden op de zelfde dag in Amersfoort.
Heel leuk om elkaar nu echt even te spreken!
 Boeken werden gekocht en gesigneerd.....
 En toen wilden we onze Bee Sisters niet langer laten wachten. Die zaten al lekker aan de koffie.
 We mochten in het logement waar de dames verblijven een kleine maar aparte ruimte gebruiken, dat was fijn want het was natuurlijk gelijk een gezellige chaos en gekakel. Er waren cadeautjes voor Doreen en Patti die zoveel moeite hebben gedaan om voor grote pakketten stof mee te nemen voor een prachtig nieuw project. En er waren cadeautjes voor ons meegebracht uit Amerika, wat een verwennerij! En we maakten kennis met de rest van de groep, Cindy, Kristi en Carol.

 Onze donatie blokken voor de Conversation Quilt van het Virginia Quilt Museum werden bewonderd.
 En uiteraard werd er over van alles en nog wat, maar ook over Quilten gepraat en bekeken.
 Helaas voelde Bernadet zich niet lekker, een beginnende buikgriep kondigde zich aan met misselijkheid. Terwijl wij op pad gingen voor een late lunch, probeerde zij even wat te rusten in een van de hotelkamers, heel sneu voor haar.
 Net als twee jaar geleden, moesten we natuurlijk even met elkaar op de foto.
2017
2019

 Na een heerlijke late lunch in het 'Witte Konijn'  en een bezoek aan de Sweet Sisters chocolaterie, nog even terug naar het hotel en Bernadet opgehaald, die gelukkig even had kunnen slapen. Aan het eind van de middag was het tijd om afscheid te nemen van elkaar. Het treffen was dit keer kort, maar wat was het leuk om elkaar weer te zien en spreken en kennis te maken met de andere dames in de groep.
 Wat zijn we ontzettend verwend door zoveel prachtige en lieve cadeautjes maar bovenal is het de vriendschap die telt en die we met elkaar mogen delen!
De pakketten met stof die uit Amerika mee kwamen laat ik nog even niet zien, die moeten nog even in de kast blijven tot de start van het nieuwe project. Dat laat nog even op zich wachten maar de voorpret is ook al leuk.
De top van Meadowbrook Acres is klaar, dus ik mag van mezelf dan weer aan iets nieuws beginnen.....
Uiteraard wordt er even getest of de top wel lekker ligt, ik denk dat ie is goedgekeurd door Missy.
Happy Stitching!
Yvonne