Inmiddels al weer een tijdje natuurlijk, ruim een week geleden al weer dat we weer terug zijn van onze reis. Maar letterlijk landen en figuurlijk landen zijn twee dingen. Zeker de eerst dagen ben je er met je hoofd 'nog niet helemaal bij' zullen we maar zeggen. Je herbeleeft zoveel momenten en situaties en het is net of alles nog moet bezinken en een plek je krijgen. Soms reis ik alleen en dan gaat dit proces een beetje in stilte, hier en daar deel je eens iets met het thuis front maar die heeft het niet gezien of meegemaakt dus dat is toch anders. Reis ik samen met Alex dan is het delen van deze 'napret' en verwerking al een stuk leuker want je herkent de dingen. En nu, na weer een reis met een hele groep bemerk ik dat iedereen langzaam weer een beetje gaat wennen aan het normale ritme van alle dag al staan we soms nog met één been hier en met één been daar.
Soms vliegen de appjes je nog om de oren en dat is alleen maar heel gezellig, dat delen van de 'weet je nog' en 'wat was het leuk, mooi, bijzonder' momenten. Fijn dat we het zo goed hebben gehad met elkaar als groep.
Zo kwam er vandaag een link voorbij in de app die ik graag wil delen. Tijdens onze reis hoorde ik de dames dagelijks verzuchten: 'Ik kan dit niet uitleggen straks thuis, zo mooi, hoe moet ik dat beschrijven'. En dat is zo, een foto is mooi maar behelst nooit het hele plaatje van wat men ziet.
In dit filmpje: KLIK krijg je een beetje een beeld van een héél klein stukje van onze reis en wat we zagen onderweg.
Maar hoe mooi het reizen ook is, weer thuis komen is ook altijd fijn. Manlief weer blij en toen ik Rosa vanuit Amerika sprak via een video chat en haar vertelde dat ik wat cadeautjes zou meebrengen zei ze dat ze voor mij ook cadeautjes had. En ja hoor, een tas vol! Ik mocht grabbelen en pakjes uitpakken, naast een zelfgemaakt naaidoosje en meer geknutsel ook mooie broches en sleutelhangers. Wat een verwennerij allemaal!
Maar het mooiste was de zelfgeschreven kaart die er bij zat. Het 'I Loev yoe' doet me natuurlijk smelten en ook de mooie banner met BFF. Heel fijn natuurlijk om te weten dat we altijd de beste vrienden blijven!
Onderstaande waarschuwing kwam ik deze week tegen op het web, ik moest er wel om lachen. Ik denk dat menigeen zich hierin herkent, wie is er niet mee besmet?
Inmiddels hebben alle lapjes gelukkig wel weer een plekje gekregen en kan ik niet wachten tot ik van mezelf weer aan iets nieuws mag beginnen.
Het is net een soort schatkist, ik kan oeverloos dromen over wat ik allemaal wil doen met die lapjes..... maar dan komt er niets af dus ik moet ook aan de slag.
Donderdagavond op de Bee wat sashings aan de blokken genaaid.
Bernadet showde haar 'blokkenmap', het was een hele klus maar nu is ie dan helemaal af.
Een beetje een donkere foto door het lamplicht maar de helft van de blokken zit aan elkaar.Gisteren pakte ik samen met nicht Connie de trein naar Utrecht waar we nicht Petra ontmoeten. Gezellig een dagje op stap samen. We waren amper de stad ingelopen of we werden al een winkel in gelokt die een nieuw cosmetica merk introduceert. Natuurlijk zouden we niets kopen...... ja, ja.....
Het was een heerlijke herfstdag, we dronken koffie buiten op een terrasje en konden zelfs buiten lunchen.
Nog best moeilijk, een selfie maken en dan ook de hoogste kerktoren van Nederland van 112 m op de foto krijgen!
Prachtige panden, groot en soms piepklein langs de grachten, sommigen al bijna 700 jaar oud!
Ja, en als je dan toch in Utrecht bent....
Dan bezoek je als quilter's natuurlijk de winkel van Carol Cox.
Handige notions mochten meer naar huis van de nichten en Petra vond een hele mooie backing voor haar 'Beauty all Around'.
Verder hebben we niet eens tijd gemaakt om te shoppen, we hebben genoten van de mooie plekjes die deze stad te bieden heeft, het was heerlijk wandelen op deze zonnige dag.
Bijzondere doorkijkjes......
En een bijzondere balanceer act over de gracht.
Aan het eind van de middag maakten we nog een tochtje met de rondvaartboot en zagen de stad weer van een heel andere kant.
Na een gezellig etentje in één van de gezellige restaurantjes langs het water namen we op het station weer afscheid van Petra die weer richting noordoosten ging.
Was weer een top dagje samen met mijn nichtjes.
Happy Stitching!
Yvonne