Feesthoedjes hebben we gemaakt voor het jarige Quiltersgilde. Het plan was om vrijdag met een deel van de Bee naar Deventer af te reizen maar wat bleek? De helft had die dag een bruiloft te vieren, afzonderlijk van elkaar. Kennelijk is 7 september een populaire dag om te trouwen.
Dus werd er gepuzzeld en geschoven en lukte het ons om gezamenlijk op donderdag naar Deventer af te reizen.
We hadden een bekijks hoor met onze hoedjes....op het station en in de trein....heel veel mensen zien glimlachen die ons zagen, en veel leuke reacties. Misschien moeten we vaker vrolijke hoedjes gaan dragen!
Bij het station in Deventer werden we opgewacht door Sipkje, gezellig elkaar weer te zien!
Al snel kwam de grote of Lebuïnuskerk in zicht.
In de kerk eerst even een broodje gegeten en we ontmoeten er nicht Petra met haar quiltvriendinnen waarna we met een gevulde maag konden genieten van de mooie tentoonstelling. Heel veel verschillende stijlen, van traditioneel tot modern, machinaal en met de hand gemaakt. Van heel hoog niveau en het gewone huis- tuin- en keuken lapjes aan elkaar maken gebeuren.
Ook in de Latijnse school tegenover de kerk veel mini-quiltjes.
Het was een heerlijke dag qua temperatuur en het was geen straf het mooie centrum van Deventer te doorkruisen naar de volgende locatie. Onderweg zagen we in veel winkel etalages quiltjes hangen.
In het Penninckshuis waren ook weer quilts te bewonderen.
Ook hier stonden we met ons neus op de quilts om de steekjes te bekijken al zie je soms ook quilts die je het best van grote afstand kunt bekijken omdat het niet al te fraai is om ze van (te) dichtbij te zien......
In de kerk was een lezing gaande dus slopen we zo geruisloos als mogelijk langs de quilts om deze te bekijken.....
dat valt nog niet meer hoor, als je hartelijk moet lachen om een persiflage van onze eigen 'Hyacint Bucket'.....
We houden het voor gezien, we hebben weer genoeg inspiratie voor de komende tijd en we wandelen terug door het centrum op zoek naar een leuk restaurantje.
Een heerlijk besluit van een gezellige dag. Hier zitten we nog heerlijk buiten te eten maar er hing ons nog een wolkbreuk boven het hoofd.
Het mocht de pret niet drukken, paraplu's uitgeklapt en we kwamen redelijk droog aan op het station voor de reis terug naar huis.
De volgende dag reden Alex en ik weer richting het oosten van het land voor de bruiloft van onze neef.
Een mooie huwelijksvoltrekking van een prachtig paar.
Met daarna een spetterend feest waarbij we gezellig konden bijkletsen met de familie.
Even een plaatje met mijn petekind, zulke feestjes doet je weer eens extra beseffen hoe de tijd voorbij vliegt.
Feestje of geen feestje.....zaterdag om 9 uur was het gewoon weer tijd om Rosa op te halen voor een oppasdagje. Geen tijd om na twee drukke dagen wat gas terug te nemen, we gaan gewoon verder in de turbo stand. Er stond nog een pak met mix om Brownies te maken uit Amerika. Altijd een favoriete bezigheid, vooral omdat het zo lekker is waarschijnlijk!
Verder werd de huiskamer 'verbouwd' tot een Tattoo shop en werden zowel Opa als ik voorzien van behoorlijk wat tattoeages. Het is altijd weer een verrassing wat Rosa nu weer verzint, we hebben al de nodige restaurants, kapperszaak, cadeauwinkel etc. gehad maar een Tattoo shop was nieuw.
Simone, één van de deelnemers van de Amish reis van vorig jaar stond deze week in de krant met een heel leuk 'stukkie'. Nog een poosje en we treffen elkaar weer voor een volgende quiltreis!
Weer iets om naar uit te kijken, de voorbereidingen zijn al in volle gang en de app'jes vliegen je soms om de oren. Heerlijk om weer voorpret te hebben samen.
Onderstaande quote is er dan ook één waar ik me helemaal in kan vinden. Grijp de kans om je horizon te verbreden en je grenzen te verleggen. Voor je het weet kan het te laat zijn!
Happy Exploring!
Yvonne
