zaterdag 27 januari 2018

TAKE IT EASY en de Bloggers Bee

Bijna vierenhalf jaar geleden zat er een 'verhaaltje' in mijn hoofd dat ik begon op te schrijven.
Af en toe 'popte' er als een soort tekstballonnetjes in mijn hoofd weer stukjes op die ik ter aanvulling schreef. Soms had ik wekenlang inspiratie, soms zelfs maanden niet.
Halverwege 2016 bedacht ik dat ik nu toch al aardig wat had geschreven, ik zou er een half boek mee kunnen vullen maar wat wilde ik er mee? Ik had er al weer een tijdje niet naar omgekeken en nam het besluit het 'verhaal' in ieder geval af te schrijven.
Ik moet zeggen dat ik al schrijvend toen wel in een soort 'flow' terechtkwam. Soms werd er tekst geschrapt, of er kwam weer wat bij ter aanvulling op.... het bleef me aardig bezig houden.
Totdat ik vorig jaar juli opeens zo'n 140 A-viertjes vol had. 
Zou ik het aandurven om er een 'echt' boek van te maken?
Ik kan jullie vertellen; alleen het idee vond ik al doodeng!
Tot op dat moment wist alleen Alex van mijn hersenspinsels dus het was best spannend om dat met anderen te delen.
Ik vond twee lieverds, die het manuscript wilden lezen en feedback gaven waar ik iets mee kon.
Toch maar op zoek naar een uitgever? En hoe dan? Het was best een uitzoekerij maar al doende lerend wist ik wat ik wel en niet wilde. En langzaam werden ideeën, plannen.
Zo wilde ik er persé 12 pagina's met foto's in verwerken en ik wilde mijn eigen omslag ontwerpen.
Ik vond een boekdrukker die geweldig met me meedacht en zo ontstond er langzaam, alhoewel nog digitaal, een boek van ruim 300 pagina's!
Het waren hectische tijden kan ik zeggen. Bijna dagelijks had ik contact met de uitgeverij over de foto's, de inhoud, de omslag, de kleuren, de tekst....etc. etc.
Geloof me, een boek schrijven is niet zo moeilijk.....een boek uitgeven des te meer!

Maar alle begin is moeilijk en uiteindelijk kwam dan het verlossende woord.
Hij gaat naar de drukker! Yeah! 
Deze week was het grote moment daar, dankzij de inspanningen van Bart en Marleen van de boekdrukker ook nog eens precies op tijd voor de Bloggers Bee!


Een pallet vol boeken werd bezorgd. Een onbeschrijflijk gevoel om je eigen boek uit te mogen pakken!  Het zal jullie niet verbazen dat het in mijn boek over quilten en reizen gaat.
Maar het is ook een boek over vriendschap en liefde en ik denk zeker voor quilters, heel veel herkenning van het quiltwereldje.

Het boek is te koop bij mij voor 15 euro. Wil je het laten versturen dan kost dat 4,15  extra voor Nederland en 9,80 voor België. Stuur me even een mailtje via stitchntravel (at) gmail.com

Vanochtend best zenuwachtig voor mijn officiële 'boekpresentatie'. Zo lang in het geheim aan gewerkt en het dan gaan delen met de buitenwereld is best eng!

 Tada! Daar is ie dan! De hilariteit was groot. Ze hadden van alles verwacht maar niet dit.

 Heerlijk gevoel dat ik het nu eindelijk heb mogen delen en dat het zo enthousiast werd ontvangen.
Tijd voor een momentje rust en koffie met lekkers. Een lief klein beertje gemaakt door Else keek mee.

 Het beertje is voor Rosa. Die kwam het natuurlijk even ophalen, Wat is ze er blij mee!
Gezellig om zo weer met ons allen om de tafel te zitten en weer bij te kletsen. Sommigen zien elkaar maar eens per jaar dus dan is er altijd weer veel om te delen.


 En natuurlijk ook weer heel veel te show & tellen.  Vele quilts kwamen al vaker voorbij op blogs en zo maar in het echt zo veel mooier!


 Kleine quiltjes, giga quilts, wat is er weer veel gemaakt en wat zijn ze toch leuk allemaal!



 En natuurlijk de welbekende groepsfoto aan het eind van de gezellige dag.
Het valt nog niet mee voor de fotograaf om ons een beetje fatsoenlijk op het plaatje te krijgen!






vrijdag 19 januari 2018

Een stormachtige start.....

De tweede storm van dit jaar raasde gisteren over Nederland. Ik werk op donderdag altijd thuis dus hoefde lekker de deur niet uit. Kijkend naar de beelden op tv was ik daar maar wat blij om. Ik kan me nog een voorval van ongeveer 35 jaar geleden herinneren dat ik op de fiets, met twee boodschappen tassen aan het stuur en onze dochter achterop in haar stoeltje onderuit werd geblazen door de wind. Me vasthoudend aan de fiets gleden we over het wegdek, doodeng!
Gelukkig was de schade niet meer dan wat gebroken eieren! Dit plaatje is wat onrealistisch, zo erg was het gelukkig niet gisteren maar ik vond het wel leuk.

 Vorige week de verjaardag van Alex gevierd, natuurlijk kwam Rosa met cadeautjes en leerde ze Opa en nieuw spelletje op de ipad.
Zondag reed ik met nicht Connie naar Drenthe voor een paar heerlijke dagen bij ons nichtje Petra. We kochten in oktober een patroon in Amerika van een quilt die we alle drie willen gaan maken en wat is er dan leuker om samen een start te maken. Het was al een feestje om de fat quarter bundles open te maken en alle lapjes te bekijken.


 Ondertussen ook nog even de dingen bewonderd die de laatste maanden zijn gemaakt, blokken van de cursus en een leuk quiltje als herinnering aan onze reis. Fijn om een paar dagen zo samen bezig te zijn. Petra verwende ons met allerlei lekkers en we hebben weer heerlijk bijgekletst.


Niet helemaal gelukt om het eerste blok af te maken maar het begin is er! 
Rosa gaat ook lekker op school, het verbaast me hoe snel die kleintjes in groep drie leren lezen en schrijven. Deze week mocht ze met groep 4 een dictee mee maken.  Leuk dat ze dan wel weet hoe je 'pauw' schrijft en de w bij 'mouw' weglaat. Ach...alle begin is moeilijk en ik vind dit resultaat al heel knap!
Happy Stitching!
Yvonne

woensdag 10 januari 2018

Dear Jane

De donkerste dagen van het jaar zijn weer voorbij en de dagen gaan (langzaam) weer lengen. Afgelopen week zelfs een paar heldere en zonnige dagen, heerlijk vind ik dat. Je ziet weer wat kleur buiten vooral met zonsopkomst en zonsondergang, ik geniet er van.


 Een nieuw jaar en tijd om op te ruimen. Zolder, quiltkamer....alles staat hier op zijn kop. Het moeilijkste vind ik het weggooien.....ik beken....ik ben een onverbeterlijke verzamelaar!
Maar stukje bij beetje kom ik er wel. Ik wil mijn steeds maar groter wordende voorraad aan oude en nieuwe lapjes nu eens handig op kleur in bakken gaan opbergen op de straks lege(re) zolder. Eerst de lapjesbak van de Dear Jane maar eens aangepakt. Ik maakte de Jane van een bundel stoffen uit de serie Grand Park van Minnick & Simpson aangevuld met wat extra stof uit dezelfde serie voor de punten. En ik heb nog zoveel stof over dat ik er nog wel een kan maken......No way!

 Op de Bee waart het Jane virus behoorlijk rond deze maanden. Bijna iedereen heeft het weer te pakken. Het is een beetje 'zien Janen doet Janen' denk ik.
Afgelopen donderdag werden de aller.....allerlaatste quiltsteekjes gezet. 15 maart 2014 begonnen we met de Bee aan de Jane, een reis van bijna 4 jaar. Zaterdag 6 januari maakte ik het laatste steekje aan de binding.

 Even van genieten, nog een beetje een onwerkelijk gevoel.
Zondag heb ik op verschillende plekken color catch doekjes genaaid.
 Doodeng vond ik het om Jane in de wasmachine te stoppen, ondanks de doekjes en een liter azijn om de kleuren te fixeren.

Maar het is goed gegaan! Slechts hier en daar wat roze vlekjes op de doekje maar geen doorgelopen kleuren.
Het was een uitdaging om Jane te maken en ik had het waarschijnlijk niet volgehouden als ik niet daarnaast ook aan andere projecten had gewerkt maar wat ben ik blij dat ik het heb gedaan. Aan alle andere 'Janiacs' die bezig zijn zou ik willen zeggen: Hou vol! Maak desnoods een blokje per week of quilt een blokje per dag en uiteindelijk komt ze af en dat is zo'n geweldig gevoel!
Happy Stitching!
Yvonne