Nu stond ik op het punt om naar Schiphol te vertrekken voor een weekendje Berlijn dus ik vroeg of we hierover de volgende week verder contact konden hebben.
Mijn eerste gedachte was; 'Wat leuk!' maar al gauw vroeg ik me af hoe dat er dan uit moest gaan zien....een stukkie schrijven op mijn blog is toch iets heel anders dan een echte column!
En dan moest het ook nog over Holland gaan.....vraag me iets over Amerika en ik kan uren vullen maar Holland....?
Tijdens het weekendje weg besprak ik het met mijn vriendin die ik al ruim 40 jaar ken....en zij mij natuurlijk en die wist zeker dat ik het kon.
Nou ja dacht ik, ik kan het in ieder geval proberen.
Dus besprak ik met de redactie van het Klossie wat een beetje de bedoeling was en toen gingen de raderen draaien.
Vreemd hoe er dan toch allerlei dingen in je hoofd opborrelen, al dan niet bruikbaar maar aan fantasie heeft het me gelukkig nooit ontbroken...... (ik hoor mijn vriendinnen in gedachten nu heel hard lachen en instemmend knikken)
Eng, spannend....maar vooral héél leuk om zo'n kans te krijgen.
En wat ik zelf nog het allerleukste vind is het volgende:
Of er een foto bij geplaatst mocht worden was de vraag.
Dus op zoek naar een foto waar ik een beetje redelijk op sta....
Laat nu net een paar weken daarvoor Rosa weer eens een hele reportage hebben gemaakt.
Dat doet ze vaker want ze houdt van fotograferen. Meestal wordt ik dan verzocht om blij, verdrietig, boos etc. te kijken terwijl zij foto's maakt......
Die natuurlijk al snel in de bekende prullenbak verdwijnen.....
Maar één foto had ik ditmaal bewaard, een gewone foto gemaakt op een gezellige oppasdag met mijn oude bak- speel- en mag lekker vies worden T-shirt aan.
En nu staat die foto van Rosa dus ook in het Klossie, gemaakt toen ze nog 5 jaar was.
Als je het Klossie hebt besteld of nog gaat kopen; heel veel lees- en kijkplezier gewenst.
Ik ga de komende dagen weer fijn verder met mijn cirkels.
Happy Stitching!
Yvonne