Voor het eerst kreeg hij een oproep en ging de prik halen. Het is natuurlijk niet met zekerheid te zeggen maar hij werd wel ziek na het halen er van. Dit overkwam mij ook de twee keer dat ik er een kreeg dus daar ben ik mee gestopt. Ik dacht er nu goed van af te komen maar ook ik begon vorig week toen hij net weer een beetje was opgeknapt.
Een beetje een ziekenboeg hier dus en het komt natuurlijk nooit goed uit. Had ik net een heerlijk dagje quilten gepland staan bij een quiltvriendinnetje en dan moet je afbellen. Maar goed, dat gaat in de toekomst ook wel weer goed komen.
Ik bedenk me als ik doordrenkt wordt door zelfmedelijden maar dat het allemaal niet zo erg is en dat dit zo weer over gaat. Er zijn wel ergere dingen nietwaar?
En inmiddels gaat het al weer veel beter gelukkig. Jammer dat ik nog geen twee sokken af heb anders had ik die heerlijk aan kunnen trekken. Ik ben met de tweede sok bij de hiel blijven steken en weet niet meer hoe nu verder. (dom, niet opgeschreven hoe ik de steken heb gemeerderd bij hiel één)
Vrijdag is er weer sokkenclub en dan ga ik gewapend met pen en papier op stap zodat ik weer verder kan en het niet meer vergeet!
De zin in quilten komt ook weer terug, Jane vordert langzaam maar gestaag. Er zijn inmiddels 25 blokjes gequilt! Nog maar 200 te gaan!
En nu wordt het tijd om me eens bezig te houden met het Sinterklaasfeest want dat is er nog niet van gekomen en het verlanglijstje is al gemaakt door Rosa...... Op mijn vraag wat ze het allerliefst wilde hebben zei ze: "Zo'n grote zak vol cadeautjes die Zwarte Piet voor de voordeur zet!"
Happy Stitching!
Yvonne