Amerika 2016 - dag 1 - Amsterdam - Las Vegas

We zijn weer onderweg, vanochtend vroeg bleek dat onze vlucht naar Houston met 2 uur was vertraagd en onderweg naar Schiphol kwam het bericht dat het al twee en een half uur was.
Balen natuurlijk maar niets aan te doen al maakten we ons toch wel een beetje zorgen want we zouden dan vast onze aansluiting in Houston missen.....
Op Schiphol eerst maar eens ingecheckt bij zo'n onpersoonlijke zuil. Daar kregen we gelijk de digitale  excuses voor de vertraging en de vraag of we onze vlucht  gratis wilden omboeken. Er ging een vlucht om 09.15 naar Newark waar we op mee konden. Even rekenen want het was wel kort dag met douane, security etc. maar toch de gok maar genomen. Gelukkig ging alles vlotjes en waren we op tijd bij de gate.
Ppfff een geluk bij een ongeluk want met deze vlucht waren we drieënhalf uur eerder in Las Vegas dan gepland en bovendien hadden we een upgrade dus een prima plek in het vliegtuig.
Prima opgelost dit keer door United Airlines.

 Steekje, hapje, drankje, film en spannend boek.....alles bij de hand en voor we het weten landen we al weer in Newark met zicht op (een helaas bewolkt) Manhattan.
Joepie! we krijgen weer de felbegeerde stempel in het paspoort en mogen het land weer in. Deze keer voelt toch wel een beetje speciaal want het is mijn 25e keer!
Een mooie vlucht gemaakt dwars over de Verenigde Staten waarbij we het landschap zagen veranderen onder ons tot we bijna in het westen landen in Las Vegas. Ook de koffers waren gelukkig meegekomen, alles verliep super vlot en nadat we uit een lange rij een auto hadden uitgezocht konden we op weg.

 Spitsuur in Las Vegas dus het duurt even voor we de stad uit zijn maar dan wordt het allengs rustiger op de weg, de zon zakt achter de bergen en we rijden de 125 km naar het plaatsje Mesquite, Nevada voor onze eerste nacht.

Heerlijk, die aanblik van die comfortabele bedden na een dag die letterlijk 24 uur duurde. Even slapen.......

Happy Stitching!

Op de valreep......

Bijna is ie af...mijn Round Robin, wat een leuke quilt vond ik dit om te maken! Er komt nog een rode border omheen maar dat laat nog even op zich wachten.

 Rosa was met zand en water een 'moddermasker' aan het maken en vroeg aan mij of ik wist wat dat was. 'Jazeker'  Ik vertelde haar dat haar moeder vroeger dol was op die maskertjes. In het weekend was het steevast een avondje 'maskeren' voor moeder en dochter.
Nou, dat wilde Rosa ook wel dus kreeg ik deze foto toegestuurd, beiden uit hetzelfde hout gesneden dat is wel duidelijk! En voor dochter misschien wel nodig want ze raakt al 'op leeftijd'.
 Gisteren mocht ze 35 kaarsjes uitblazen. Heel raar...mijn lichaam zegt iets anders maar mijn geest voelt zich nog steeds 30. Kan dat met een dochter van 35?
Drukke werk- en mantelzorgdagen waren het deze week, hoe goed ik de vakantie voorbereidingen  ook denk te plannen, er komt altijd weer iets onverwachts tussen......
Maar nu zijn de koffers gepakt en is de boel aan kant, wel zo gezellig voor de huis oppassers. we mogen heerlijk samen op reis en hebben er heel veel zin in.

Reizen jullie gezellig mee? 

Omdat ik het zo leuk vind op zoek te gaan naar leuke dingetjes op quiltgebied doe ik weer een give-away aan het eind van de reis. Ik laat Rosa een naam trekken uit alle reacties vanaf het eerste vakantieblog.

Happy Stitching!

Yvonne

Quilting & socks

Het is niet moeilijk om elke week een blogje te vullen met van alles wat er op onze wekelijkse Bee te zien is. Steeds weer een verrassing waar men op het moment aan werkt of hoe een top vordert. Soms kan het jaren duren voor een top of quilt klaar is en soms wordt er lekker doorgewerkt.
Sipkje is afgelopen zomer lekker opgeschoten met haar sterretjes kerst loper. Volgens mij ligt die in december te pronken op haar tafel!
En Hilde maakte supersnel op de naaimachine deze quilt voor haar nichtje die afgelopen weekend trouwde, heel erg mooi geworden in de kleuren van de inrichting van bruid en bruidegom.

 Afgelopen vrijdag werd er bij 't Schaartje gestart met de 'sokkenclub'. Een tafel vol dames die met twee rondbreinaalden gaan proberen een sok te breien.
Nu heb ik mijn leven lang van alles gebreid maar aan sokken heb ik me nooit gewaagd. Verder dan een knikkerzak op 4 pennen kwam ik niet. En dat terwijl mijn moeder volgens mij met haar ogen dicht een paar sokken kon breien. Ik vond dat altijd zo knap, hup een hiel erin en altijd perfect van pasvorm en maat!
Maar goed, we luisterden aandachtig naar juf Antoinette vrijdag, wol, naaldendikte, maat......er komt heel wat bij kijken......
Toen we eindelijk allemaal klaar voor de start waren moesten we op twee naalden tegelijk de steken opzetten..........

 Nou....dat viel niet mee. Af en toe was de frustratie groot maar er werd gelukkig ook veel gelachen, vooral om ons eigen gestuntel.......
Ik moest het aan het eind van de ochtend toch even vastleggen, het resultaat van een paar uur ploeteren..... Al twee hele 'naalden' gebreid!

 Maar gelukkig ging het daarna super, steekjes bijgemaakt en lekker verder breien op de rondbreinaaldjes. Wie weet, gaat het me toch lukken om deze winter trots mijn eigen gebreide sokken te dragen!
Maar zover is het nog niet, er staan eerst nog wat andere leuke dingen op het programma.
Zo was het in Amerika opgevallen dat ik aan het patchen was met het gebruik van H250, een techniek die ze daar niet kennen.
De Dear Jane heb ik op die manier gemaakt en ik vind het zo fijn werken dat ik nu de Round Robin ook met deze methode maak.
Een poosje geleden kwam de vraag of ik tijdens onze vakantie een les wilde verzorgen bij Corn Wagon Quilt Co.
Nou, natuurlijk wil ik dat! Hoe leuk is dat om in Amerika les te mogen geven, wat een eer!
Maar wat kan je doen in een ochtend? Niet zo heel veel natuurlijk.....het moest dus iets kleins zijn en dan kom je al snel uit op een speldenkussen. Dus een modelletje ontworpen en met Hollandse stofjes een voorbeeld gemaakt en opgestuurd naar Utah.
En ja hoor! Het gaat binnenkort echt gebeuren. De 12 pakketjes zijn klaar en gaan mee in de koffer en dan liggen er straks Hollandse speldenkussentjes in een aantal Amerikaanse quiltkamertjes! Ik heb er ontzettend veel zin in......wordt vervolgd!

Happy Stitching!

Yvonne

Vakantiekriebels.......

De scholen in ons deel van het land zijn al weer een paar weken begonnen, bijna alle collega's ook weer terug van vakantie maar wij hebben die van ons nog in het verschiet over een poosje.
En dan gaat het toch zo langzamerhand kriebelen als je de zomer hebt doorgewerkt.
Een gezellige meeting van USA-4-all was dan ook iets waar we beiden veel zin in hadden dus reden we gisteren naar een gezellige Amerikaanse Diner in het Noord-Hollandse waar het evenement zou plaatsvinden.

 Het is met Amerika verslaafden hetzelfde als met Quilter's die aan de lapjes verslaafd zijn. Je ontmoet elkaar en er is die gemeenschappelijke hobby, verslaving of hoe je het maar wil noemen. Altijd gespreksstof genoeg. Vragen, antwoorden, tips & trics, al snel was het een gezellig gekakel.
Onder het genot van een hapje en een drankje werd een quiz gespeeld met 25 vragen en het spel met de vlaggetjes dat voor grote hilariteit zorgde. Had je een vraag fout dan mocht je niet meer mee doen. Vaak is het gewoon een gok natuurlijk en soms een goede instinker! Zoals de vraag uit hoeveel staten de USA bestaat. Die hadden toch vele fans fout. Reden te meer om ze allemaal een keer te bezoeken lijkt me!

 Aan het eind van de middag verplaatste het gezelschap zich naar buiten voor een BBQ (what else?)

 Ook voor de muziek was gezorgd, het eten smaakte prima onder de klanken van de country songs van zangeres Pam MacBeth.
Bij het vlaggetjes spel al een prijs gewonnen en bij de quiz bleken er twee deelnemers het hoogste aantal punten te hebben behaald. Er waren best een aantal vragen die ik niet wist dus was het onverwacht dat ik daar bij was maar wel superleuk natuurlijk!

 Lachen.....ik win nooit wat! Echt niet! Maar nu was ik met meer geluk dan wijsheid de winnaar van de hoofdprijs, een mooi boek en een reischeque voor een volgende vakantie!
Ontzettend leuk natuurlijk maar afgezien daarvan was het een hele geslaagde en goed georganiseerde dag. We hebben weer veel leuke verhalen gehoord en ideeën opgedaan voor toekomstige reizen!

Inmiddels al weer terug beland op aarde, nog even verder dromen van de vakantie, eerst nog maar een aantal weken werken!

Happy stitching!

Yvonne

Hiep hiep...hoera!

Eind augustus is er traditiegetrouw een feestweek bij ons in het dorp. Met een hele actieve Oranjevereniging is er dagelijks een vol programma voor jong en oud. Op de afsluitende zaterdag was het toevallig mijn oppasdag dus had ik de eer Rosa te begeleiden naar de ontmoeting met Koningin Elsa! Wat was het spannend! Jurk, kroontje, handschoenen en 'hakken' zoals Rosa haar Frozen muiltjes noemt in de tas en op naar de locatie waar Elza acte de présence zou geven.
Ter plaatse eerst naar de smink, snel de outfit aan want Elza stond al klaar voor de foto sessie!
Wat heb ik genoten van het snoetje van Rosa bij het ontmoeten van haar grote idool!

 Helemaal in de stemming wilde Rosa in vol ornaat naar de kermis, inclusief hakken waar ze de hele ochtend op heeft rond gestapt! Alleen in de draaimolen gingen ze even uit!
Na het ronddraaien en eendjes vangen werd het kermis bezoek besloten met een heerlijke plakkerige suikerspin.

 De feestweek wordt traditioneel afgesloten met een lampionnen optocht door het dorp, honderden kindjes in aanhangwagens en op platte karren. Ik kan me nog goed herinneren hoe spannend ik dat vond als kind en hopelijk vindt Rosa dat ook zo als ze over een paar jaar mee doet.
Tegen middernacht als alle feestelijkheden op zijn eind zijn wordt de avond afgesloten met vuurwerk. Ik ben rond die tijd jarig en vind het altijd leuk om die zaterdag mijn verjaardag met vrienden te vieren. Het geeft de avond altijd iets extra's feestelijks en deze keer konden we weer heerlijk de hele avond buiten zitten, dubbel genieten dus!

 En nog hielden de feestelijkheden niet op want zaterdag 3 september mocht Rosa afzwemmen. Ook best heel spannend als je nog maar net 5 jaar bent maar ze deed het geweldig! Nadat het gekleed zwemmen was volbracht zagen we de lach doorbreken en was de spanning weg. Na nog een half uurtje allerlei zwemslagen en duiken door de hoepel was  de buit binnen!
Supertrots!

En dan de laatste vorderingen op quiltgebied. De derde rand is een feit, hij ligt er nog even los naast voor de foto dus ik heb vanavond nog een paar steekjes te zetten. Morgen de laatste rij blokken voorbereiden!

Happy Stitching!

Yvonne