dinsdag 29 september 2015

Wat was het geweldig!


Inmiddels weer thuis maar geestelijk nog niet helemaal 'geland'. Mijn gedachten dwalen nog vaak terug naar de fantastische dagen die ik heb gehad.
Zaterdagavond waren we nog maar net terug van Cabin Fever of we mochten al weer naar het volgende evenment. Er was een Bullfight wedstrijd ten bate van kinderen met Diabetes type l in de Rodeo Arena in Spanish Fork. Val ik weer even met mijn neus in de boter dat ik dat nog even kan meemaken!
Het begint heel Amerikaans met het eren van de mannen en vrouwen die vechten voor onze vrijheid. Dat weten ze hier altijd mooi te verwoorden. Uiteraard gevolgd door 'the Star Spangled Banner'.

 Alle deelnemers van de Bull fight komen vergezeld door een kind met diabetes de arena in. Ik kan het mis hebben maar het lijkt wel of daar wel heel veel jonge kinderen vanaf een jaar of zes al diabetes type l hebben.
En dan begint het Bull fighting wat overigens helemaal niets te maken heeft met de wrede en bloederige Spaanse variant. Hier is het de bedoeling dat de Bull fighters gedurende 70 seconden de stier probeert de ontwijken, door snelle bewegingen, sprongen, en het gebruik van een ton. (waar overigens de Rodeo clown in zit) Het is vermakelijk en spectaculair maar ook spannend want het is natuurlijk niet zonder gevaar maar verder als het 'uitdagen' van de stier om 'aan te vallen' gaat het niet.

Als de 70 seconden erop zitten of de Bull fighter al eerder zijn hoed in de ring heeft gegooid stopt het 'gevecht' en is het de bedoeling dat de stier door het geopende hek de arena verlaat. Soms heeft die daar helemaal geen zin in en wordt dan een handje geholpen.


 Tussen de onderdelen door worden we vermaakt door Rodeo Clowns en eten we hot dogs.
Deze foto van Opa Stuart en kleinzoon Hatch vind ik zo leuk! 



Als de winnaar bekend wordt gemaakt en die een gat in de lucht springt als hij hoort dat hij $ 6000 dollar heeft gewonnen wordt hij door zijn collega's even gejonast.
Wil je zien hoe het Bull fighten echt in zijn werk gaat? klik dan even op: filmpje

 De laatse dag 'at the White House'.

 We waren allemaal best moe van de afgelopen dagen. Shannon & Stuart natuurlijk van het harde werken want het is een organisatie hoor om 40 dames drie maal per dag te voorzien van een uitgebreide maaltijd en tussendoor ook nog van alles te organiseren. En ik was door alle indrukken en de toch korte nachten ( ik wilde immers niets missen) ook best wel toe aan een goede nachtrust. Dus sliepen we weer eens lekker uit tot 8 uur ( ja.....dat is echt uitslapen voor mij!) Toen ik uit de badkamer kwam rook ik het al....Stuart maakte mijn lievelingsontbijt. Stevig, dat wel maar daar kan ik dan ook tot het avondeten op teren hoor! Het was smullen!
Koffers gepakt en veel gepast en gemeten.... het ging allemaal maar net, alleen de föhn kon niet meer mee maar dat komt de volgende keer wel. Het was dan ook wel weer een hele uitdragerij dat mee terug moest naar huis.
Afscheid nemen is nooit leuk maar we zien elkaar weer volgend jaar mei dus hebben we weer iets om naar uit te kijken!

 Een laatste blik op de door mij zo geliefde bergen en dan wordt het al snel donker. Door de piloot worden we er op attent gemaakt dat we de eclips kunnen zien vanuit de rechterzijde van het vliegtuig. Ik zit toevallig rechts bij het raam en geniet van het schouwspel.

 Ik weet nu waarom de Amerikanen dit 'Blood moon' noemen.
De volgende dag naderen we de Nederlandse kust en kan ik nogmaals mijn geluk niet op. Ik herken mijn dorp onmiddelijk vanuit de lucht.

 En zelfs ons huis kan ik zien liggen vanuit de lucht. Wat een aangename manier van 'thuis' komen!
Ja....en dan moeten de koffers worden uitgepakt.....als je alles zo bij elkaar ziet liggen dan is het wel een bijna schandalige collectie natuurlijk. Sommige dingen gemaakt, gewonnen of gekregen op Cabin Fever. Een verjaarscadeautje van Shannon, en ook zelf gekochte lapjes. Ik kom de winter wel door met alle ideeën die momenteel in mijn hoofd zitten!

Bovenstaande leuke 'alles past erin' manden waren bij JoAnn te koop en ik kon er geen weerstand aan bieden.....die gingen dus ook mee in de koffer. Eén voor dochterlief die zondag al weer 34 jaar werd (en waar deze ontaarde moeder dus niet was) en een voor mezelf. Onderstaande cadeautjes maakte ik al voor vertrek. De rechter voor Shannon en de linker ook voor mijn dochter die altijd aan het haken en breien is. 
En dan heb ik nog niet eens de overige cadeautjes laten zien voor  schoonzoon, Alex en Rosa.....en de kleding die ik kocht...... Jullie begrijpen.....er kon geen extra klosje garen meer bij in de koffers of rugzak die ik bij me had.
Ik ga de komende tijd nog even heerlijk nagenieten van alles. In mijn volgende blogje maak ik de winnaar van de 'give-away' bekend!
Happy Stitching!

maandag 28 september 2015

Cabin Fever lll dag 4

Was ik helemaal vergeten een foto van mijn gewonnen mandje te maken maar hier is ie dan, ik ben er heel blij mee! Door al het geruil van mandjes weet je echt niet meer wiens mandje je nu uiteindelijk hebt gekregen en ik was blij verrast te horen dat ik het mandje van Wendy heb gewonnen.

De vierde en laatste dag van Cabin Fever breekt zaterdag al weer vroeg aan. Uitslapen is zonde van onze tijd. Buiten is het op dit tijdstip nog heerlijk koel en de zon komt net op.
Binnen ruikt het heerlijk, Terry is aan het bakken maar iets te enthousiast. Het brood rijst letterlijk de pan uit! (overigens deed dit aan de smaak niets af hoor, het was heerlijk)

En hoe heerlijk het om na het ontbijt direct achter je naaimachine te mogen kruipen! Ik zou zomaar  kunnen gaan wennen aan die luxe! Toen ik bij onze tafel kwam zag ik deze stapel op de machine liggen. De stofjes die over waren van de serie van Mary Fons had Kris voor me achtergelaten. Wat een geweldig cadeau, ik ben haar natuurlijk direct gaan bedanken voor dit lieve gebaar!

De hele retreat was een aaneenschakeling van verwennerij. Een aantal keren per dag worden er lootjes getrokken en er worden echt fantastische prijzen weg gegeven. Ik won ook een aantal hele leuke prijzen waaronder dit patroon met de plastic mappen om de Beatle Bag te maken.


De laatste Make & Take werd door Emily gegeven. Met twee fat quarters en een tussenvulling werd deze boek/schrift cover gemaakt. Ik koos voor stof uit Emily's laatste stoffenlijn:" Sodalicious".
De blokken voor mijn kerstquilt zijn ook bijna klaar gekomen. Het moet lukken om deze quilt op tijd voor kerst af te krijgen.

Om twee uur eindigde de geweldige vierdaagse happening.  De naaimachines zijn bijna allemaal weer ingepakt en het hele huis ligt bezaaid met draadjes.
Nog even een mooie vrolijke quilt top om te showen, net op tijd klaar gekomen voor vertrek.

Het lijkt wel weer een complete verhuizing. Nu dacht ik altijd dat wij, Nederlandse Quilters een hoop spullen meesleepten naar een quiltweekend of week maar dat is niks met wat deze dames presteren. Hele koffers vol met lapjes, naaidozen, stoelen.....het is geweldig om te zien.

Nieuwe vriendschappen zijn gemaakt, er is gelachen, gedeeld, gepraat en vooral genoten met elkaar en Blog en Instagram adressen uitgewisseld maar dan is toch echt het afscheid daar en als alle decoraties, boodshappen en onze eigen spullen ook zijn ingepakt vertrekken wij ook van deze heerlijke plek.

Happy Stitching!


















zondag 27 september 2015

Cabin Fever lll dag 3

Kan het nog leuker worden vraag je je af.....Jááá.....echt wel. Na een paar dagen ga je de gezichten en namen van 40 dames onthouden en worden er nieuwe vriendschappen gemaakt. Dit is Wendy, zij zag uit naar mijn komst op de retreat vertelde ze me want haar ouders zijn Nederlands (Haarlem). Ze wonen al sinds eind jaren '40 in Utah en Wendy is hier natuurlijk geboren maar ze verstaat wel Nederlands. We zien er nog een beetje slaperig uit op de vroege morgen maar we hebben weer zin in een nieuwe dag!


Zo handig al die (strijk) tafeltjes! daar de ruimte op de tafel toch beperkt is door alle machines is een tafeltje erbij een prima oplossing.
Ik ga vandaag lekker verder aan mijn herfstquilt en kan tegen de middag ook showen met een 'finished object'.

Ook vandaag weer een 'make en take', van Terry dit keer. Schattige stofjes om een leuk etuitje te maken om je visitekaartjes in te bewaren. We kregen er gelijk een aantal knipkaarten bij voor Quiltshops waar we korting mee kunnen krijgen......dat wordt weer shoppen de volgende keer!

Enig om te maken met de leuke details zoals het labeltje!
Na de lunch een show & tell van de tweeling Kris (links) en Kim.

Ik vond hun verhaal dat ze met ons deelden zo bijzonder: Kim en Kris werkten beiden in het onderwijs. Nadat ze kinderen kregen deelden ze beiden een klas. De een werkte 's morgens en de ander 's middags. Naast dat ze beiden quilten was Kim ook bezig met het ontwerpen van quilts en had haar eigen bedrijfje, http://www.kimberbelldesigns.com dat steeds meer tijd opslokte. Toen de ruimte onder haar bedrijfje leeg kwam zag Kris de mogelijkheid om een daar een Quilt shop te beginnen. Na maanden van voorbereidingen, inrichten etc. was de dag van de opening bijna daar. De avond voor de opening belde Kris haar zus Kim in paniek op.....er was nog een hele lege plek aan de muur van de winkel en ze had niets meer om die lege plek op te vullen....wat nu?
Kris kwam met het idee om daar een grote aankondiging op te hangen, zoiets als: 'Coming soon... block of the week'. Men kon zich inschrijven voor het nog geheime project.
Er was echter één probleempje....er was nog geen project. Toen er echter binnen no-time ruim honderd inschrijvingen waren ging Kim aan het ontwerpen en ontstond onderstaand quiltje.

Dat bleek een schot in de roos. Er was heel veel vraag naar deze 'block of the week' quiltjes en zo ontstond er al snel een quilt voor elk seizoen en Valentijnsdag, St. Patricks Day, Pasen, Kerst.....en ga zo nog maar even door. Allemaal even groot dus je kunt ze thuis steeds omwisselen op de zelfde plek. Een gigantisch succes, My girlfriends Quiltshop in Logan, Utah had gelijk naam gemaakt.
(Ik was er vorig jaar met Shannon, Terry en Emily op onze roadtrip en het is echt een hele leuke winkel)




Toen de ideeën voor quiltjes een beetje waren uitgeput bedacht Kim de overtrekken voor een groot kussen voor op een (buiten) bank. Ook hier zijn de variaties weer eindeloos, allemaal leuk met grappige details.



En alles mag je lekker voelen, aaien en van dichtbij  bekijken!


Ook deze zogenaamde 'mug rugs' zijn weer enig en heerlijke projectjes om je uit te leven als je een borduurmachine hebt.Wil je  ook genieten van een kleine show en tell klik dan hier.
Nog even een foto met de organisatie van Cabin Fever en de gasten van de show & tells.

Uiteraard heeft Kim heel veel van haar patronen en boeken bij zich en heeft Chris gezorgd voor kits, een waar luilekkerland wat er zo op de grond ligt uitgespreid.

Na de verkoop werd er weer heerlijk verder genaaid. Kris was wel met een hele leuke stapel lapjes bezig zag ik in het voorbijlopen. Allemaal Hollandse stofjes.
De stoffen zijn van Mary Fons en nog niet te koop. Kris was gevraagd van de nieuwe stoffen een sample te maken.
Leuk dat Mary Fons kennelijk geïnspireerd is door onze molens en tulpen om er een stoffenlijn van te ontwerpen. Ik ben benieuwd of we deze stoffen ook in Nederland kunnen kopen binnenkort.

Als tussendoortje nog even dit tasje gemaakt van de kit die  ik in juni van Shannon had gekregen.

Na het avondeten komen we allemaal bij elkaar in de grote woonkamer met onze 'Loves-Me-Knot' baskets. Het patroon hadden we via de mail toegestuurd gekregen en ieder had het eigen mandje gevuld met haar favoriete producten en/of gadgets.
De 'swap' ging weer door middel van een spel. Je moest een briefje uit een mandje vissen waar bijvoorbeeld op stond: Ruil je mandje met iemand die van nature rood haar heeft. Of: Ruil je mandje met iemand die een Bernina naaimachine heeft......
Als je dus een ruil had gehad of zelf gedaan dan wilde dat nog niet zeggen dat je je mandje mocht behouden want een ander kon weer met jou willen ruilen.
Nu waren alle mandjes enig om te zien dus het maakte niet uit welk mandje je uiteindelijk kreeg, het ging meer om het spel en het plezier dat we er mee hadden!

Jeena was gelukkig blijk met het mandje dat ik had gemaakt.
Naast de mandjes werden er ook nog een paar ronden lootjes getrokken, bundels stof, patronen, Olfa  messen. rulers....te veel om op te noemen, allemaal vielen we meerdere malen in de prijzen!
Er werd soms tot in de kleine uurtjes door genaaid (en ook heel wat afgekletst en gelachen natuurlijk) wat dat betreft is het hier niet veel anders als bij ons. Deze leuke top heeft wel heel bijzondere blokken. Ze werden in 1958 gemaakt door de schoonmoeder van de maakster. Pas geleden had ze ze gekregen van haar schoonmoeder en er met vintage stoffen deze  mooie top van gemaakt.


Deze is nog niet af maar de blokken werden even in de juiste volgorde gelegd, erg leuk patroon!
Happy Stitching!