Afscheid nemen doet zeer...........

Al jaren sieren de foto's van onze poezen Pebbles, Missy en Utah mijn blog. Ik ben een poezenmens,  heb ze mijn hele leven gehad, velen voor langere tijd, die uiteindelijk van ouderdom stierven of zo ziek waren dat het afscheid kwam door een spuitje. Helaas ook velen die zijn verongelukt want katten en verkeer gaan vaak niet goed samen en ook zijn er katers en poezen gewoon 'verdwenen' vermoedelijk ook verongelukt maar nooit teruggevonden. Dat vind ik altijd het ergst, je blijft namelijk zoeken als een dier niet thuiskomt. Zo zijn we onze Pebbles kwijt sinds we vorig jaar juli terugkwamen uit Amerika. Veel gezocht, geroepen, allerlei instanties afgebeld, steeds gezocht op de websites van de dierenasiels in de buurt of ze daar soms opdook maar helaas.....ze is weg. En wanneer stop je dan met hopen dat ze toch nog terugkomt? Ik denk dat velen die dit ooit hebben meegemaakt het gevoel maar al te goed kennen. Wanneer sluit je het af? Ik denk dat voor mij binnenkort het moment komt dat ik moet gaan zeggen dat we geen 3 maar 2 poezen hebben en de foto van onze lieve Pebbles ga verwijderen van dit blog.
Dit is een van de laatste foto's die van Pebbles zijn gemaakt, in maart vorig jaar. Pebbles at speciaal voer door blaasproblemen  en mocht altijd apart eten zodat de anderen poezen haar voer niet opaten. Dit is een unieke foto van Rosa die Pebbles voert. Ze was een hele lieve zachtaardige poes maar erg bang voor vreemden. Het heeft een tijd geduurd voor ze Rosa eindelijk ook als een deel van onze familie zag en ze niet met een grote boog om haar heen liep. De foto is me dan ook erg dierbaar, ik mis haar nog steeds.

 Het 90e blokje van DJ is af. Samen met Rosa de nieuwe stofjes uitgezocht voor de volgende rand. Rosa zei dat ze de quilt wel graag wil hebben als ie klaar is. Ze heeft echt belangstelling voor de blokjes die ik maak en dat vind ik natuurlijk heel erg leuk. Uiteraard heb ik haar beloofd dat de quilt later als Oma oud is en Rosa volwassen voor haar is.

 Een van de mooie kanten van het Oma zijn is dat die hun kleinkind heerlijk mogen verwennen.....niet teveel natuurlijk maar zo af en toe mag het best. Als superfan van Frozen kon ik er natuurlijk niet onderuit de cd met de Nederlandstalige liedjes van de film voor haar te kopen. Het blije snoetje zegt genoeg, het was een schot in de roos, gistermiddag hebben we de cd 3 x geluisterd!

Rosa had wol uitgezocht voor een nieuwe trui, In dit formaat is dat nog lekker snel klaar, gisteren nog even in elkaar genaaid zodat ze vandaag even kon showen.

Je moet zelf de slingers ophangen.......

Soms heb je van die weken die zoveel energie kosten dat je een beetje uitgeblust dreigt te raken. Druk op het werk, door reorganisatie en een nieuw computersysteem om mee te werken maken dat ik aan het eind van de dag vaak behoorlijk opgebrand ben. Tijd om dan te zorgen voor wat ontspanning, stukje bij beetje werkte ik aan dit kleine quiltje. Ik maakte de top in november bij de 12-hour class van Anne Dease bij Quilt in A Day. Omdat ik vond dat het wat meer pit kon hebben heb ik de eikeltjes er op gemaakt en daarna de stoute schoenen aangetrokken en het quiltje machinaal doorgequilt. Niet gehinderd door enige kennis ben ik gewoon maar begonnen en heb van alles uitgeprobeerd. Verre van perfect moet ik zeggen maar toch vind ik het geheel best leuk geworden.

 Met Rosa ging ik afgelopen woensdag naar de voorstelling "Een schat van een krokodil". Heerlijk om te zien hoe de kinderen reageren. Na afloop was er limonade en snoepjes, dus het was dubbel feest.

 Gisteren kwam mijn nichtje Petra logeren, altijd gezellig en ze ontwikkeld zich meer en meer in het quilten. Deze top in prachtige blauwe Hollandse stofjes vordert al aardig. Gezellig de hele middag zitten quilten en 's avonds op de Bee gingen we vrolijk verder, dat schiet lekker op met de blokjes!

 Vanochtend togen we richting Rijpwetering voor de show&tell van Annie Klippel bij de Hertog-Inn. Deze 72-jarige dame begon in 1988 met quilten en heeft inmiddels 118 quilts gemaakt. Ze had heel wat stapels meegenomen om met ons te delen.

 Ja hoor! wij hebben het naar ons zin en we genieten vrolijk verder van de volgende stapels quilts zoals de mandjes van Sue Daley

En deze, ook van Sue.

 Deze quilt vond ik heel bijzonder, Annie hield een jaar lang een dagboek bij op stof met een onuitwisbare stift. Al die dagboekstukjes naaide ze aan elkaar met hier en daar iets grappigs ertussen.

 Zoals dit schoentje en laarsje, heel creatief.

 Carmen van Stitchers Inn had een deel van haar winkel meegenomen en in het kleine zijkamertje was het een drukte van belang. De mooie stofjes en de nieuwste quiltboeken en tijdschriften vonden gretig aftrek.

 Na de show&tell tufte we door naar Wassenaar voor een lunchafspraak met nicht Wil bij Broeders de zaak van mijn achterneven Danny en Ronald. Was weer heel gezellig en ik denk dat we tot de conclusie zijn gekomen dat we elkaar veel te weinig zien en spreken!  Bij onderstaande winkel (ook in Wassenaar) heeft Wil 16 jaar gewerkt en wij kunnen natuurlijk geen quiltwinkel voorbij lopen.......De naaimachine covers in de etalage vind ik enig!

Er was een quiltgroep bezig in het leslokaal, altijd leuk om even over een schouder mee te kijken. Ze maken allen de Mystery quilt 'Jules'.
Vanavond Petra weer uitgezwaaid, die mag nog een paar uurtjes tuffen naar huis. Waren weer een paar  heerlijkke, gezellige dagen, wat is het toch leuk om onze hobby te delen.
Ik laat de slingers nog even hangen hoor, vanmiddag Rosa ook nog even opgehaald en die ligt heerlijk te slapen. Morgen weer een dag die we gezellig mogen doorbrengen met onze kleindochter en daarna het feestje van Rosa's Papa die deze week verjaarde dus die slingers komen goed van pas!