Bezoek uit de States

 Wat is het toch fijn dat tegenwoordig de afstanden zo makkelijk te overbruggen zijn. Waren wij afgelopen juni nog in Seattle, Washington waar we Marne bezochten en nu, ruim twee maanden later is ze al weer hier voor een fietsvakantie! Gelukkig had ze eerst nog even tijd om samen met Caroline een avondje naar de Bee te komen.

 Caroline showde haar laatste affo en we hadden weer een gezellig avondje met elkaar. Deze week ook weer een nieuwe rand aan mijn Dear Jane kunnen zetten, er gaat zich al een beetje een patroon aftekenen nu en ik vind het steeds leuker worden.

 Rosa had zich al weer vroeg uitgenodigd dit weekend want Opa en Oma verzinnen altijd wel iets leuks om te doen. Ondanks het herfstige weer toch nog even naar buiten kunnen gaan om wat energie te verbranden. Het is goed te merken dat de vakantie nu wel erg lang duurt, ze kan niet wachten tot ze weer naar de peuterspeelzaal mag. Van de week zei ze: "Ik mag straks twee keer naar school (peuterspeelzaal) Oma, op woensdag en vrijdag en ik ben al bijna 4 (ze is net een maand 3) en dan mag ik naar groep 1".  Ze kan duidelijk niet wachten om elke dag naar school te mogen maar ik vind het heerlijk dat ik nog een jaartje van haar mag genieten. In het kader van 'jong geleerd is oud gedaan' zijn we wel begonnen met rijlessen, de auto in of uit de garage rijden vindt Rosa prachtig!

Deze week......

"Oma kom je me ophalen?" klonk het zaterdag middag door de telefoon. Het was Rosa, een dag te vroeg want maandag was het omadag en dan slaapt ze op zondag bij ons. Van Opa en Oma mocht het wel en Rosa's mama legde haar uit dat ze dan wel twee nachtjes bij Opa en Oma ging slapen. Geen probleem voor Rosa dus daar kwam ze met haar koffertje en moesten we iets bedenken om te gaan doen zondag. Eerst maar eens aan Rosa gevraagd wat ze zelf wilde; 'Naar het bos Oma!'
Dus togen we naar het Panbos voor een heerlijke middag sport en spel.

 En wat is er nu fijner dan spelen, je veilig wanen en opgevangen worden door Opa's sterke armen. Genoten van de prachtige dag en het schaterlachen van Rosa!

Maandagavond was ik na twee dagen toch wel wat uitgeblust maar de vermoeidheid verdween snel nadat ik naar Den Haag was gereden en mocht aanschuiven aan tafel voor de maaltijd bij Rob en Caroline die ook haar vriendin Dieuwke (ook een quiltster) had uitgenodigd. Gespreksstof genoeg dus voor een avond!

 Natuurlijk was er een show&tell van de mooie quilts waar Caroline aan werkt (veel) en ook de prachtige verzameling antieke quilts die ze heeft. (heel veel)

Deze top kwam afgelopen week langs op facebook en werd te koop aangeboden. Ik hoefde er niet lang over na te denken. Samen met vier meter stof voor de border en backing wisselde de top voor 40 euro van eigenares, goede deal vond ik. De top is prachtig gemaakt, er ontbreken alleen nog wat oogjes bij een aantal beertjes. De stof voor de border is mooi maar ik vind het een beetje doods zo, er moet nog een randje tussen denk ik.....Rosa vond de top ook mooi maar vond dat ik niet alleen de top moest fotograferen maar ook een foto moest maken van haar samen met haar laatste kunstwerk. En daarna moest oma er aan geloven want toen wilde ze een foto van oma maken. Uitgebreid werd ik in positie gebracht met het kunstwerk in mijn handen....even turen op het schermpje en.....gelukt!  Een fotograaf in de dop.

Vanmorgen togen Duif en ik naar Samsara in Lisse, altijd gezellig in dit kleine winkeltje.

Ik vond er een mooi stofje om een extra borderrandje aan de quilt te zetten, vind het zo een stuk pittiger staan.

 Wat Dear Jane betreft zijn er weer drie nieuwe blokjes gemaakt. Het lieve sterrenquiltje is gemaakt door Patricia en heeft het formaat dat past in een poppenwiegje.

Contrasten......

Kan en moet ik het wereldnieuws wel betrekken in mijn blog vroeg ik mezelf af. Meestal vind ik van niet maar dit keer wil ik er toch even bij stil staan omdat de recente gebeurtenissen zo'n impact hebben op onze hele samenleving. Ik las pas dat iedereen wel iemand kent die iemand kent die bij de ramp is omgekomen en dat is denk ik ook zo. We hebben nogal eens kritiek op de manier waarop wij als klein land onszelf manifesteren maar de wijze waarop onze premier en met name onze minister van Buitenlandse zaken Timmermans ons land heeft vertegenwoordigd en ten overstaan van de wereld zo mooi heeft verwoord wat onze gevoelens zijn moet ook voor de nabestaanden een troost zijn, net als de respectvolle manier waarop de slachtoffers thuis zijn gebracht.

 En wat een groot contrast dan dat naast al het leed dat zo dichtbij kwam dit keer het leven ook gewoon doorgaat maar dat moet natuurlijk ook.
Ik had eindelijk eens uitgebreid de tijd om alle lapjes die ik van Shannon kreeg goed te bekijken en te aaien. Wat een mooie serie is dit toch weer, Rue Indienne van French General voor Moda. Ik droom al van de quilt die ik daarvan wil maken......

 Rosa vond dat het de hoogste tijd werd om weer eens koekjes te gaan bakken en kon dat 'helemaal zelf' volgens eigen zeggen. Dus begonnen met het meel, suiker en een ei dat had ze zo voor elkaar.....dus de boter erbij en daar gingen de handjes.....

 Supertrots met het resultaat, helemaal zelf koekjesdeeg gemaakt! Ook het uitsteken van de koekjes gaat prima, nog een nootje erop en dan natuurlijk even met eigeel bestrijken, ook al zo'n leuk kliederwerkje!

En het resultaat mag er zijn! Heerlijke goudbruine roomboterkoekjes!

 Er wordt nog steeds hard gewerkt aan de Dear Jane's op de Bee. Sipkje maakt de Bee in delen die ze quilt en vervolgens aan elkaar zet, heel mooi in regenboogkleuren.

 De Jane van Duif geeft me een echt lentegevoel, zo teer en lieflijk zijn de stofjes die ze gebruikt. Ik heb ook weer een rand aan de lap kunnen zetten. Het wordt steeds leuker om Jane te zien groeien.