Camperreis Amerika/Canada dag 14 en 15

Het is 316 km rijden van Whistler naar Kamloops, ons doel voor vandaag. De wegen zijn soms smal en er zitten nogal wat klimmetjes en dalingen in. Het is heerlijk weer en ik zou na bijna iedere bocht wel willen stoppen om een foto te maken, zo mooi vind ik het maar dat schiet niet erg op.

 Dus rijdt ik met het fototoestel onder handbereik zodat ik af en toe onder het rijden een plaatje kan schieten want om daar nu steeds mijn co-piloot voor wakker te maken.....! We volgen heel lang de rivier en passeren ontelbare bruggetjes, velen zo smal dat er maar één voertuig tegelijk over kan. Ook rijden we door diverse reservaten, en dat is gelijk te zien aan de behuizing. Het landschap wordt kaler en droger naarmate we vorderen.

 Bij een Heritage Park maken we even een stop en bekijken oude huizen en schuren uit het eind van de 19e eeuw en zien hoe men hier in de pionierstijd leefde.

 Als we weer verder willen rijden blijkt dat de sleutels in de camper liggen en uiteraard zijn alle deuren keurig op slot.....er zit dus niets anders op dan een garagebedrijf te bellen die de auto met handig gereedschap weer open krijgt. Dom van ons om alle sleutels aan één bos te laten zitten. We hebben ze gelijk verdeeld in tweeën, zodat (hopelijk) altijd een van ons een sleutel bij zich heeft.

 Het geplande bezoekje aan de Quiltwinkel in Kamloops moesten we daarom uitstellen tot de volgende dag. Niet erg, het was het wachten waard. Een mooie winkel weer met een aardige staf en ik vond er de Minky die ik zocht!

 Zoveel verleidingen weer....kits om van te kwijlen maar ik heb me sterk gehouden, ik heb nog zoveel projecten liggen die af moeten of waar ik zelfs nog aan moet beginnen. Het bewonderen van al het moois is trouwens ook al leuk! Katja vertelde dat haar boek over hexagons maar dan op een andere manier in oktober uitkomt. En ze gaat naar Houston om daar haar boek te presenteren en voor handtekeningsessies! Dus wees alert zij die naar Houston gaan!

 Een korte rit vandaag naar Clearwater waar we een camping hadden gespot op internet met de klinkende naam 'Dutch Lake RV resort'.  Wat er 'Dutch' aan is? In 1946 zijn hier in het meer Nederlandse waterlelies aangepland. Het toeval wil, zo hoorden we dat de man die dat destijds heeft gedaan inmiddels 96 jaar is en deze week naar de camping komt om nog eens naar zijn waterlelies te kijken.

 Heerlijk relaxed dagje vandaag, gegeten in het restaurant met zicht op het meer en het Wells Gray park in de verte, en een aantal steekjes gezet aan mijn vakantieproject waar ik alleen op reis aan werk.

Camperreis Amerika/Canada dag 13

Als we 's morgens op weg zijn om te gaan ontbijten moeten we voor het eerst deze vakantie stoppen bij een spoorwegovergang. En dat is maar goed ook want dat wil je hier niet al te vaak meemaken.....het duurt en duurt.....honderd wagons of meer zijn geen uitzondering. Om het hele gevaarte te trekken hebben ze twee locomotieven nodig en halverwege de trein nog eens twee.

 Maar het was het wachten waard. Het lijkt een onooglijk tentje maar hier serveren ze het beste ontbijt in de verre omtrek. Met de eieren, spek etc. als goede bodem voor de dag rijden we naar Whistler. Olympish dorp van de spelen van Vancouver in 2010. Weer een prachtig plekje voor de nacht gevonden en uiteraard weer met de waarschuwing vooral al ons eten goed op te bergen en uit te kijken voor de beren die de camping frequent bezoeken. Het zal er toch eens van moeten komen dat we er tegen eentje oplopen zou je denken.....

 Wij houden van grote hoogten dus is de Peak to Peak Gondola een 'must see' voor ons nu we in Whistler zijn. De eerste gondel brengt ons van de Village naar Whistler Mountain.

 Daarna stappen we aan boord van de Peak to Peak Gondola tussen toppen van Whistler en Blackcomb mountain. Een afstand van 4,4 km en een spectaculaire overtocht waarbij het Peak to Peak selfie niet mag ontbreken natuurlijk!

 Maar we zijn er nog niet, de bus brengt ons een stukje verder omhoog de berg op en dan stappen we ditmaal in een skilift die ons nog hoger brengt naar een skigebied waar men volop aan het skieën en snowboarden is. Terwijl wij genieten van het prachtige uitzicht zoeven de skieërs onder ons door.

 Uiteindelijk staan we op 2.284 m hoogte tot onze enkels in de sneeuw.

 Na een lekkere kop koffie in het zonnetje zijn de voeten weer droog en warm en keren we weer terug naar beneden op dezelfde manier tot aan de Peak to Peak Gondola. Onderweg zien we nog een Marmot langs de weg, geen kleintjes, ze zijn zeker 50 cm groot, zonder de staart!

 Om weer helemaal beneden te komen moeten we nogmaals met twee skiliften en bereiken uiteindelijk het upper Village vanwaar we door een mooi park naar Whistler Village beneden wandelen. In de laatste lift zien we op de groene weide twee keer beren. De eerste is een moeder met jong die er vandoor gaat als er twee pubers die voor ons zitten als gekken beginnen te gillen. De tweede is een moeder met twee jongen die lekker aan het grazen is van het malse groene gras. Ze zijn dus wel in de buurt, onze harige vrienden.

Het heette hier vroeger Alta Lake maar werd later toen er in de jaren 60 een skigebied ontstond omgedoopt tot Whistler naar het fluitende geluid dat de Marmotten maken. Het is net zo'n typisch ski-resort als Aspen of Vail. Wel leuk om even te zien waar zich destijds de spelen en alles eromheen zich  afspeelde zoals op het Whistler Olympic Plaza.

 En hoe kun je de dag beter besluiten dan met een heerlijk koud biertje en BBQ? Toen het om 22.00 uur eindelijk ging schemeren werden we getracteerd op een fantastisch concert. Er zat een vogel ergens vlak bij ons in de boom prachtig te zingen en we hoorden van verschillende kanten dezelfde klanken van nog meer vogels. We zochten naar 'm in een grote den maar hij of zij bleek vlak bij ons te zitten in een klein boompje. Een heel klein vogeltje maar wat een geluid!