zaterdag 15 februari 2014

Lekker bezig

Gelukkig komt er de laatste tijd weer iets meer uit mijn handen. De fysiotherapie doet zijn werk en ik kan steeds iets langer bezig zijn met iets, heerlijk, daar kan ik weer echt van genieten! Zo kwamen ook eindelijk de sondezakjes af voor de actie van Carina ten bate van het Emma kinderziekenhuis en ben ik lekker aan het breien aan een vestje voor Rosa. De wol heeft ze zelf uitgezocht in haar lievelingskleur paars.

 Het pakketje voor dit mini quiltje kocht ik vorig jaar in Moab, Utah, het stelt Monument Valley voor, een van de mooiste plekken in Amerika wat mij betreft. Ik maakte het helemaal met de naaimachine en ik denk dat het nog eens helemaal goed gaat komen tussen mijn Bernina en mij, ik ga haar steeds leuker vinden!
 En dan deze heerlijkheden.....Grant Park van Minick & Simpson, de fat quarter bundle kocht ik in Houston. Ik was al een poosje op zoek naar een patroon omdat ik de benodigde yards erbij wilde kopen en toen kwam DE QUILT in het vizier. De Dear Jane die we zoals het er nu naar uit ziet met (bijna) de hele Bee gaan maken. Wat een leuk project zal dat worden om zoveel DJ's te zien groeien van evenzovele verschillende stofjes. We raken er de laatste tijd niet over uitgepraat.....wanneer beginnen we? Het is het onderwerp van gesprek....... Afgelopen week kwam er een dik pakket met stofjes aan van de fat quarter shop.
 Ik had  gelezen over het bestaan van de Amerikaanse National Quilting Day op zaterdag 15 maart. Omdat er al zoveel is overgewaaid uit Amerika; de Kerstman, Valentijnsdag, Halloween, bedacht ik dat deze dag  ook wel een plekje verdiend bij ons en inmiddels zie ik op het internet dat National Quilting Day al is omgedoopt in World Wide Quilting Day. Ja, de commercie zit niet stil natuurlijk en gelijk hebben ze.  Het leek me een prima dag om samen te vieren en een start te maken met de Dear Jane.....dus dit idee gelanceerd op de Bee. Wie weet ontstaan er overal wel leuke bijeenkomsten op deze dag, we moeten tenslotte elke gelegenheid aangrijpen om het leven nog leuker te maken nietwaar?
Dus: Wie doet er mee met de Worldwide Quilting Day?

 Het is maar goed dat er af en toe steekjes worden gezet anders had ik inmiddels vierkante ogen van al de geweldige sporten die de hele dag te zien zijn. Natuurlijk is het hardrijden op de schaats hier veruit favoriet, tenminste, bij Alex en mij dan. Utah heeft een hele andere voorkeur, die kijkt het liefst naar kunstrijden op de schaats, daar kan ze geen genoeg van krijgen. Mijn sportiviteit deze week beperkte zich tot de oefeningen die ik doe om mijn nekspieren soepel te maken en een plons in het zwembad met Rosa. Dikke pret natuurlijk!








vrijdag 7 februari 2014

Show & Tell and more......


Woensdagmiddag togen Duif en ik richting Rijpwetering naar de mooie hoeve van Karen voor een show & tell van Betty Prins.
 Daar aangekomen werden we verwelkomd met koffie en thee en allerlei zelfgebakken heerlijkheden.
 Wat geeft het toch een inspiratie om onze hobby te mogen delen. Weer veel oude bekenden gezien en lekker bijgepraat en ook weer nieuwe quilters ontmoet.

 Deze quilt werkte wel heel inspirerend maar het is dan ook de Koningin onder de quilts....dé QUILT die iedere quilter volgens mij ooit eens zou willen maken........
 en zo werden er die middag allerlei snode plannetjes gesmeed met dé quilt in de hoofdrol.........
 wordt vervolgd........
 Zoals voorgaande jaren liet ik ook van 2013 weer een Blogboek maken en deze week kwam het, 368 pagina's dik, aan uit Amerika. Heerlijk weer het hele jaar terugbeleefd met alle foto's en verhalen.
 Ik maak de boeken eigenlijk voor Rosa. Het lijkt me zo heerlijk voor haar als ze later dit stukje geschiedenis heeft in boekvorm zodat ze weet wie haar grootmoeder was, wat haar bezighield en ook wat wij tijdens oppasdagen allemaal samen deden. Vandaar dat ik hier dan ook veelvuldig met verhaaltjes en foto's kom over en met Rosa.
Ik zou er iets voor over hebben als ik meer zou weten over mijn eigen grootmoeder. Er zijn enkel nog wat oude foto's en de verhalen verdwijnen.
 Vorige week was het eindelijk weer eens mooi weer en dat nodigde uit voor een heerlijke wandeling. Rosa wil niets liever dan met Opa en Oma naar het bos maar dit keer werd het ons prachtige duingebied. Dat was ook goed en werd door Rosa ook bos genoemd, ach.....als er maar een boom staat hier en daar en er lekker gerend kan worden. Duintje op en duintje af......inclusief struikelen over je eigen benen en zandhappen! Het mocht de pret niet drukken.

 En het nieuwe schort dat ik maakt moest natuurlijk ook de vuurdoop krijgen en eens lekker vies gemaakt worden. "Oma.....gaan we cupcakes maken?" Zeg maar eens nee tegen zo'n snoetje.
 Alle ingrediënten in de keukenmachine en dan het meel nog even zeven.
 Terwijl de machine zijn werk doet staat Rosa zich al helemaal te verkneukelen.....
 Een goede voorbereiding is het halve werk dus de vormpjes werden klaar gezet.
 Nog even goed doorroeren en de vormpjes vullen.......
 en terwijl de cupcakes in de oven staan wordt alles weer spic & span schoongemaakt.
 En dan gaat er aan het eind van de dag een gelukkig meisje naar huis met de zelfgebakken cakejes.
 Op het politiebureau in ons dorp was er een open dag en daar mocht Rosa ook naar toe met haar papa.
 Oei, zo lijkt Rosa wel heel erg veel op Oma dacht mijn dochter dus hebben we er maar eens een oude foto bijgezocht. Ik zie het zelf niet zo maar toen ik aan Rosa vroeg wie er op de foto stond zei ze dat het Rosa was. Hmmm....zij herkent zichzelf dus ook in een oude foto van mij, leuk!
 In ieder geval is Rosa helemaal enthousiast geworden van alle dingen die ze zag op de open dag en dus zijn we samen maar eens op zolder gaan zoeken naar een oude politiepet. Dikke pret natuurlijk!
Zo en nu wordt het tijd dat er weer eens iets quilterigs uit mijn handen gaat komen om over te bloggen. Tijdens de Olympische spelen die vandaag beginnen hoop ik weer eens wat steekjes te kunnen zetten, heerlijk en dan met een schuin oog de wedstrijden in de gaten houden!

zaterdag 1 februari 2014

Bloggers Bee 2014

We mogen ondertussen wel van een traditie spreken denk ik nu we dit jaar alweer de derde Bloggers Bee hebben gehouden. Het beloofde weer een volle bak te worden en voor mij was het weer heel leuk om bezig te zijn met de voorbereidingen. Die begonnen al in Houston in november waar ik op zoek ging naar een leuk stofje en keycord clipjes. Net op tijd kwamen de keycords die ik als welkomstcadeautje maakte af deze week.
 Ik zou het niet allemaal voor elkaar kunnen krijgen zonder de nooit aflatende hulp van Alex, hij sjouwt met tafels en bouwt zelf een nieuwe tafel speciaal voor deze dag.
 En zo stond alles keurig op tijd klaar vanmorgen.
 De bakker kwam de taart brengen en wilde alles weten over die dames die een hele dag met lapjes gingen stoeien. Hij vond het geweldig!
 En zo stond om 10 uur het erf weer vol met auto's.......
 en was er weer van alles aan onmisbare quiltbenodigdheden naar binnen gesleept.
 Voor sommigen was het een kennismaking maar voor de meesten een heerlijk weerzien.
Als iedereen is voorzien van koffie en taart mag ik iedereen welkom heetten en de keycords uitdelen.
 En dan zit de stemming er al snel in. Er werden steekjes gezet......en bewonderd.......
 heel veel bewonderd eigenlijk want er was een talent bij elkaar vandaag hoor!
 Carina werd tot haar grote vreugde overstelpt met zakjes voor sondeslangetjes die gemaakt zijn voor patiëntjes van het Emma kinderziekenhuis.
 En er waren bubbels om te proosten met elkaar op deze mooie dag.
 Een ieder had iets lekkers meegenomen voor de lunch, het was een ware smulpartij.

 En na de lunch was er geen tijd om uit te buiken of in te zakken.....want de show & tell ging van start.



 Dat was weer genieten van al die mooie quilts, de paparazzi gingen weer helemaal los!


 Ik zie al weer zoveel quilts waarvan ik denk.....Ooo....ooit, ooit dan wil ik die ook nog eens maken....maar of ik daar ooit allemaal tijd voor krijg?
 Carina verwende iedereen ook nog met een leuk presentje.

 Aan het eind van de dag lagen de tafels er zo bij, een heerlijke chaos!
 Natuurlijk mag de groepsfoto ook dit jaar niet ontbreken.
Weer veel te snel is het weer tijd om afscheid te nemen en gelukkig ook weer nieuwe afspraken te maken om elkaar weer te treffen.
En zo reed aan het eind van de middag de laatste auto het erf weer af en keerde de rust weder in het Katwijkse......
Het was weer een heerlijke dag en dat allemaal dankzij de leuke blogcontacten.