The End..........

Zo, een lekkere titel boven het laatste blogje van het jaar, beetje dramatisch misschien.."het einde"... Dat is het niet hoor, in ieder geval niet van het bloggen, al weer ruim vijf jaar nu en hoewel ik dit jaar iets minder blogde als voorgaande jaren doe ik het nog steeds met veel plezier. Ook niet het einde van het quilten, dat doe ik al dubbel zo lang als bloggen en nog leer ik steeds nieuwe dingen en doe inspiratie op.  Daar zit dus nog genoeg uitdaging en plezier.
Waar ik wel een einde aan zou willen maken is de negativiteit die ik steeds meer om me heen hoor..... Ik weet het, we zijn nog niet uit de crisis, er zijn nog steeds veel mensen die hun baan verliezen, en geloof me ook dat gaat onze deur niet voorbij. Alex raakte drie jaar geleden door sluiting van het bedrijf zijn baan kwijt en ook onze dochter kreeg vorige maand na een aantal keren verlengen geen vast contract maar ontslag. Niet omdat ze niet voldeed maar simpelweg omdat er geen vast contract meer worden gegeven.
Nu wil ik zeker de nijpende situaties die ontstaan door ontslag en dergelijke niet bagatalliseren, dat is zwaar en natuurlijk heb je dan iets te klagen.
Nee, ik heb het over de mensen die lijken te klagen om het klagen. Soms lijkt het  of er niets meer deugt, de regering, de zorg, het onderwijs en ga zo maar door. En dat terwijl we in een van de rijkste landen ter wereld wonen. De laatste tijd als ik weer eens een klager hoor omdat ie even moet wachten in de rij of zoiets  en er een moment van stilte valt in de waterval van klachten dan zeg ik: "Ach, ik ben altijd zo blij dat ik niet ergens op het platteland van Afrika woon waar mijn oogst net is mislukt door de droogte en ik elke dag 20 km moet lopen naar de volgende waterbron voor een emmertje water.........."
Meestal wordt het dan even stil.......
'Klaag jij dan nooit?' hoor ik jullie denken.... Ja hoor, zeker wel! (iedereen die me kent zal dat beamen) soms om de meest pietluttige dingen zoals iets dat niet is opgeruimd en ik maak me soms ook best boos om maatschappelijke zaken maar we proberen elkaar thuis scherp te houden en er op aan te spreken en ik moet zeggen; dat helpt! Ik wil ervoor pleiten dat we elkaar volgend jaar scherp houden, af en toe klagen moet kunnen maar laten we ervoor waken in die negatieve spiraal terecht te komen.
Dus met 'The End' zou ik willen zeggen; Stop nutteloos geklaag maar glimlach om kleine ongemakken en tel je zegeningen. Dat is in ieder geval mijn motto voor het nieuwe jaar!

Maar goed, genoeg gepreekt,  het laatste blokje van het jaar 2014. Een jaar met ups en downs maar gelukkig veel meer ups. De afgelopen kerstdagen waren erg gezellig met familie. We vieren eigenlijk geen kerst met cadeautjes omdat we al Sinterklaas vieren maar zoals elk jaar kon ik de verleiding toch niet weerstaan om voor iedereen een pakje onder de boom te leggen.
En wat is het dan leuk om zo'n verrast en blij snoetje te zien!

 Mijn nichtje Corrine was over uit Amerika en wat was ik blij dat ze een middagje langs kon komen met haar drukke schema. Altijd heerlijk elkaar weer eens te zien.

 Gisteren lag er een pakje in de bus met zo'n leuke inhoud! Wat een lieve verrassing van Shannon voor de Bee + drie. En net op tijd voor de ingelaste oliebollen Bee! Met al die feestdagen twee weken geen Bee was een beetje al te erg voor onze verslaving dus kwamen we gisteravond voor het laatst dit jaar nog even bij elkaar en sloten een mooi quiltjaar af met lekkers en bubbels!

 Ook weer een paar blokjes voor de DJ kunnen maken deze week. Bijna weer een rand klaar.

 Vandaag alle kerstspullen opgeruimd, het huis ziet er weer een beetje 'normaal' uit, ook wel weer lekker  al zou ik sommige dingen zoals deze geborduurde merklap best nog wel wat langer willen laten hangen. Ik zag dat het al weer 20 jaar geleden is dat ik het maakte.....dat zijn dus twintig Kerstmissen.....waar zijn ze gebleven?
Ik wens iedereen een heel goede jaarwisseling en een fantastisch 2015, hopelijk met weinig ziekte, tegenslagen en verdriet maar vol creativiteit, gezondheid, geluk en vriendschap!

It's Christmas time.......

De laatste jaren heb ik niet meer zoveel zin om het hele huis op zijn kop te zetten en te versieren voor kerst maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik helemaal niets doe. Een beetje de boel aankleden heeft toch ook wel iets gezelligs en sommige dingen horen er gewoon bij zoals de kerstquiltjes en de geborduurde kerstsokken.
En ik had dit jaar een hulpje die zorgde dat er een paar mooie nieuwe ballen in de boom kwamen te hangen.

 Er konden weer twee nieuwe randen aan de Jane worden gezet wat de teller op 64 blokjes brengt. Ik heb er nog steeds veel plezier in dus tellen we nog even door.....

Het patroon voor deze stitcherie zag ik afgelopen november in een van de vele quiltwinkels die ik heb bezocht in Amerika, Ik vind het een mooie spreuk, vandaag was het  klaar en kon ik het inlijsten. De kleuren komen niet helemaal uit door het lamplicht, De letters en het rozenstofje zijn donkerpaars maar het lijkt hier meer bruin.

Allemaal hele fijne kerstdagen gewenst vol warmte, liefde en bezinning!

Sinterklaastijd

Dit is het eerste jaar dat Rosa echt bewust het Sinterklaasfeest meemaakt. Gelukkig is ze niet bang voor Sint op Piet, sterker nog, zwarte Piet is haar grote vriend. Regelmatig 'belt' ze hem op met haar speelgoed smartphone en heeft ze hele gesprekken met hem. Hilarisch om naar te luisteren!
Natuurlijk moest er ook iets lekkers gebakken worden om dit feest te vieren en dat werden lekkere cupcakes.

 Op de peuterspeelzaal kwamen de pieten langs en ook bij Opa en Oma had Piet pakjes achtergelaten. Wat een verwennerij! Rosa had aan Piet kleertjes gevraagd voor haar Baby-born pop en dat had hij goed onthouden!

 Ik ben bezig met een top van de serie Rue Indienne, de stoffen zijn zo mooi dat ik het zonde vind om ze in kleine stukjes te snijden dus koos ik voor grote blokken. Er komt nog een dubbele border omheen.

In Amerika vond ik een fat quarter met deze afbeelding van Peter Rabbit of Pieter Konijn zoals hij in Nederland heet. Elke keer als Rosa hier slaapt lezen we bij het naar bed gaan het boek van Pieter Konijn en zijn vriendjes dus ik kon het lapje niet laten liggen. Het stippel stofje kocht ik erbij en vandaag was het een prima regenachtige dag om lekker met lapjes bezig te zijn.

Ik ben blij met het resultaat, een leuk tasje voor Rosa, van de restjes kon ik er zelfs nog een zakje inmaken. Nu weer terug naar mijn Dear Jane blokjes.......

Back to normal...........

De titel van dit blogje zegt het al, het wordt weer eens tijd om de gewone dingen weer op te pakken. Na de heerlijke tijd in Amerika en ons gezellige Quilt Retreat van vorige week is het nu tijd om weer op aarde te landen en me bezig te houden met werk, huishouden etc.
De thuiskomst na ons midweekje vorige week was in ieder geval een grote verrassing, Alex had drie dagen vrij genomen om de deuren op de bovenverdieping te schilderen. Wat ben ik daar blij mee, het ziet er weer perfect uit!

 Rosa had me al diverse malen via Facetime gevraagd die week of ik nog steeds met die 'dames van de Bee' weg was dus eenmaal thuis had ze voor zichzelf besloten, moest ik haar maar snel ophalen voor een logeerpartij. Dus zo gezegd zo gedaan en natuurlijk dubbel leuk in deze tijd van het jaar. Alle schoenen moesten worden gezet en er moesten wortels worden gekocht voor het paard van Sinterklaas.

 Wat is er leuker dan je eigen chocolade letter maken en versieren? Het daarna mogen opeten misschien waarschijnlijk.....
Rosa wilde graag tomatensoep eten dus gingen we samen aan de slag in de keuken. Rosa zou de puntpaprika's wel even snijden. Ja, ja.....ik weet wel waarom....ze is er namelijk dol op dus eerst even proeven......

 Gelukkig bleef er nog genoeg over voor de soep en bleven ook de vingertjes heel en met een volle buik togen we 's middags naar het dorpsplein aan de oude Rijn waar Sint zou aankomen met zijn stoomboot. De pieten waren er al en liepen met cadeaus over de daken, hoe spannend is dat?

 En ja hoor, na lang wachten en heel veel liedjes zingen werd het geduld beloond en kwam Sint eraan met zijn stoomboot. Wat enig om dertig jaar nadat we dit met onze dochter deden nu met onze kleindochter te mogen beleven!

 Sint kwam ook nog door de straat op zijn paard Amerigo, dubbel feest op deze dag!

Dit is het resultaat van een quiltmidweekje, lekker opgeschoten met mijn Dear Jane blokjes, de teller staat nu op 60!

Quilt Retreat 2015

Met de Divine Nine (+ 3) hielden we afgelopen week ons inmiddels jaarlijks terugkerende Quilt Retreat. Een midweek lang ons alleen maar bekommeren om lapjes en wat eten we vandaag?
We streken ditmaal neer op Waterparc Veluwemeer in Biddinghuizen.

 We waren lekker vroeg en ons huis was al klaar dus even genieten van het nog lege huis en de rust.

 Al snel kwam de ene na de andere auto aangereden en binnen de kortste keren was het huis een kakelende bende en waren we bezig met waar we voor zijn gekomen, spelen met onze lapjes.

 Je zou denken dat een 16-persoons huisje voor 11 dames meer dan groot genoeg is maar dat valt toch nog tegen als de tassen met quilt benodigdheden zijn uitgepakt en dan ziet een salontafel er dus zo uit...

 Ik ben superblij met de mooie tas die ik kreeg van Terry en ook bij de andere dames viel hij erg in de smaak en werd uitgebreid bewonderd.
Dinsdag kwam mijn nichtje Petra gezellig een dagje quilten, we zien elkaar niet zo vaak dus het was fijn haar weer even te zien. Deze mooie quilt is ze voor een vriendin aan het maken.

Het is heerlijk om dagenlang ongestoord bezig te mogen zijn met de Dear Jane blokjes. Ben ik gewoonlijk dagenlang bezig met het voorbereiden en maken van één blokje tussen de andere verplichtingen door, nu maakte ik zelfs twee blokjes op één dag!

 Het was voor allen een productief weekje, heel inspirerend om zo met elkaar bezig te zijn en omdat de hondjes Wiebe en Fancy dit jaar ook mee waren werd er ook regelmatig een frisse neus gehaald.

 Hier en daar was de pracht van de herfst nog zichtbaar en het was heerlijk om de benen even te strekken en een paar uur te wandelen. Ook hebben we plannen gemaakt voor een grote Quilt reis in 2016, leuk om daarover met elkaar te brainstormen

 Zoals altijd als het gezellig is vliegt de tijd voorbij en was het vrijdag tijd om de tassen weer in te pakken en ons Quilthuis te verlaten.

 Om deze mini vakantie nog even te rekken brachten we nog een bezoek aan de Stitchers Inn in Nunspeet waar we werden ontvangen door de hartelijke Carmen die ons gelijk verwende met koffie en lekkers.

 Het was weer supergezellig, er is heerlijk gekookt en vreselijk hard gelachen, mijn buikspieren voel ik nog! Weer nieuwe dingen geleerd, vriendschap gedeeld en waardevolle herinneringen gemaakt!